با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
همسرتان علیرغم ادعای دینداری، احکام را رعایت نمیکند و میخواهد خود را نیز با شما همنوا سازد تا شاید گزینشی عمل کردن او دیگر به چشم‌ نیاید‌. میخواهید به این وضعیت پایان دهید و کاری کنید که‌ او از اصرارهای خود دست بدارد.
دوست عزیز، طبق صریح ایه قران، اجبار و اکراهی در پذیرش دین نیست(‌...لا اکراه فی الدین قد تبین الرشد... )و فرد اختیار در پذیرش ان دارد اما زمانی که ان را پذیرفت و به وحدانیت خدا، وجود معاد و داشتن برنامه و راهبر در دین اعتراف کرد، بر اوست که تمامی دستورات دین را اطاعت کند. به لطف نظام اسلامی، ما مسلمان زاده میشویم اما عدم اموزش اعتقادات و نهادینه نشدن ان در وجود افراد- تحت تاثیر تربیت ناقص دینی- دین داری فقط در بعد هیجانی خلاصه میشود و به انحراف کشیده میشود. البته این از جانبه های دین‌ ماست‌ که حتی بدون داشتن اعتقادات عمیق دینی، میتواند افراد را به خود متوجه سازد اما در هر حال سبب کمال فرد نخواهد شد. با توجه به اینکه همسرتان اعلام کفر نمیکند و مخالفت او ناشی از عدم اموزش(استضعاف فکری-عقیدتی و تربیتی) است، و لازم است زندگی خود را حفظ کنید، پیشنهاد میکنم قاطعانه در برابر اعتقاداتتان، اعلام‌موضع نمایید‌. به همسرتان بگویید دوستش دارید و برای پایداری این علاقه نیاز دارید که او نیز به عقاید و اندیشه های شما احترام بگذارد و از تغییر نظر شما دست بردارد. در مواردی هم که‌همسرتان اقدام به ازار شما دارد با شناختی که از او دارید، از ابتدا دست به تمارض زده و با بهانه هایی مانند بیماری، او را همراهی ننمایید. در عوض با محبت و توجه، با خونسردی و شوخ طبعی از کنار لجبازی ها و کشمکش های ایشان، عبور نمایید. دعا و توسل نیز سبب هموار شدن مسیر و مقاومت بیشترتان خواهد شد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.