باسلام. من می توانم توصیه هایی به شما داشته باشم، اما اگر بخواهم واقع بینانه بگویم، بسیار دشوار است که به صرف چند توصیه، مشکل شما حل شود. یک اختلال افسردگی تمام عیار، که ظاهراً در شما هم وجود دارد، با ناهماهنگی های بیوشیمیایی در بدن همراه است که بدون مصرف دارو تحت نظر روانپزشک، درمان آن حتی زیر نظر مستقیم یک روانشناس بالینی مجرب هم دشوار خواهد بود، چه برسد به اینکه بدون درمان تخصصی بخواهید خوددرمانی انجام دهید. متأسفانه به خدمات روانشناسی در ایران، هنوز بیمه تعلق نمی گیرد ولی به خدمات روانپزشکی مانند سایر خدمات پزشکی، بیمه تعلق می گیرد. بنابراین حداقل سعی کنید به یک روانپزشک مراجعه نمایید. در کنار مصرف دارو تحت نظر یک روانپزشک، توجه به دو توصیه ی زیر نیز می تواند در کوتاه مدت و بلندمدت بر خلق شما تأثیر مثبتی داشته باشد. در کوتاه مدت، رو آوردن به رفتارهایی که بتواند مستقیماً منجر به افزایش خلق شما و تأثیر مثبت بر تنظیمات بیوشیمیایی بدن شما شود، بسیار ضروری است. البته ممطمئناً شما در شرایط حاضر، هیچ تمایلی برای انجام چنین رفتارهایی در خودتان احساس نمی کنید ولی باید خودتان را مجبور کنید که این رفتارها را به عنوان یک درمان، انجام دهید. این ها رفتارهای بسیاری ساده ای هستند، مثل ‌ورزش (از پیاده روی و کوه پیمایی گرفته تا ورزش حرفه ای و نیمه حرفه ای)، گوش دادن به موسیقی های شاد مناسب، دیدن فیلم های کمدی جذاب، برقراری رابطه با دوستان و آشنایان و حضور در جمع های شاد و فعالیت های تفریحی جمعی. و به طور کلی هر فعالیتی که تاقبل از ابتلای شما به افسردگی،‌در شما ایجاد احساس لذت می کرده است. در بلندمدت، آنچه که منجر به درمان تدریجی شما می شود، کار کردن روی افکار و خودگویی های منفی ذهنتان است. به لحاظ مبانی علمی یکی از مهمترین عوامل تداوم دهنده ی افسردگی، همین افکار هستند و موثرترین درمان های روانشناختی افسردگی نیز روی تغییر این افکار، متمرکز است. البته این فرآیند، بسیار پیچیده است و دنبال کردن آن بدون کمک حرفه ای مستمر یک روانشناس بالینی،‌ بسیار دشوار است. با این حال من یک کتاب که به زبان ساده در مورد روند کنترل کردن این افکار، رهنمودهایی داده است را به شما معرفی می کنم: «زندگی شادمانه» تألیف دکتر آلبرت الیس.