راهکار کسب اعتماد به نفس
پرسش :
لطفاً روشى به من یاد بدهید تا جرأتم زیاد شود و بتوانم حرف بزنم؟
پاسخ :
نداشتن جرأت در انجام کارها و عدم اعتماد به نفس، ممکن است ناشى از حالات زیر باشد:
الف. خود کم بینى؛
انسان با آنکه داراى ارزش ها و لیاقت هاى خاص خود است، ولى خود را ناچیزتر از آنچه هست، مى انگارد! به عبارت دیگر خود و ارزش هاى خویش را باور ندارد.
ب. دیگر بزرگ بینى؛
منظور این است که گاهى انسان براى دیگران هیبتى تصوّر مى کند و آن چنان آنها را در خیال خود بزرگ جلوه مى دهد، که گویى خودش در برابر آنان مورى به درگاه سلیمان و یا ذره اى در برابر خورشید است و همین امر باعث مى شود وقتى در برابر آنها قرار گرفت، دست و پاى خودش را گم کند.
ج. عدم اعتماد به نفس؛
این امر گاهى به جهت عدم تسلّط است؛ چون بر چیزى که باید بازگو کند، کاملاً مسلّط نیست و دچار تزلزل مى شود.
براى درمان این پدیده مى توان به راهکارهاى عملى زیر توجه کرد. البته ضرورى است این راه کارها به طور جدى و پى گیر دنبال شود:
1. قبل از هر چیز، شناخت خود را از توانمندى ها و نقاط قوت و خصوصیات مثبت خویش گسترش دهید و در نتیجه خود را مثبت ارزیابى کنید.
2. به تجربه هاى تلخ و شکست هاى گذشته و نیز احساسات و تخیلات منفى درباره خود نیندیشید و بکوشید آنها را از فضاى ذهن تان بیرون بریزید.
3. در انتخاب دوستان، همدرسى ها و هم اتاقى هاى خود دقت کنید. بکوشید با افراد بانشاط و اجتماعى بیشتر رفت و آمد کرده و از نحوه برخورد و روابط اجتماعى آنها الگو بگیرید.
4. اگر در ابتدا دچار اضطراب شدید، نباید نگران شوید؛ تا به زمین نخورید راه رفتن را نمى آموزید.
5. در محیط هاى دوستانه بیشتر صحبت کنید.
6. اگر وارد محیط جدیدى شدید، سعى کنید به آداب رسوم آن آشنا شوید؛ ولى محکوم آن نشوید.
7. اگر به هنگام صحبت از نگاه کردن در چهره دیگران هراس دارید و موجب اضطراب شما مى شود، سعى کنید به آنها خیره نشوید و به آنها توجه نکنید.
8. مسئولیت پذیرى در اجتماع را در کارهاى کوچک و کوتاه مدت، آغاز و تمرین کنید تا ابهت خیالى این محیط براى شما از بین برود.
منبع: اختلالات رفتارى، ابوالقاسم بشیرى؛ نهاد نمایندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاه ها، قم: دفتر نشر معارف، 1387.
در این زمینه حتما بخوانید:
براى درمان این پدیده مى توان به راهکارهاى عملى زیر توجه کرد. البته ضرورى است این راه کارها به طور جدى و پى گیر دنبال شود:
1. قبل از هر چیز، شناخت خود را از توانمندى ها و نقاط قوت و خصوصیات مثبت خویش گسترش دهید و در نتیجه خود را مثبت ارزیابى کنید.
2. به تجربه هاى تلخ و شکست هاى گذشته و نیز احساسات و تخیلات منفى درباره خود نیندیشید و بکوشید آنها را از فضاى ذهن تان بیرون بریزید.
3. در انتخاب دوستان، همدرسى ها و هم اتاقى هاى خود دقت کنید. بکوشید با افراد بانشاط و اجتماعى بیشتر رفت و آمد کرده و از نحوه برخورد و روابط اجتماعى آنها الگو بگیرید.
4. اگر در ابتدا دچار اضطراب شدید، نباید نگران شوید؛ تا به زمین نخورید راه رفتن را نمى آموزید.
5. در محیط هاى دوستانه بیشتر صحبت کنید.
6. اگر وارد محیط جدیدى شدید، سعى کنید به آداب رسوم آن آشنا شوید؛ ولى محکوم آن نشوید.
7. اگر به هنگام صحبت از نگاه کردن در چهره دیگران هراس دارید و موجب اضطراب شما مى شود، سعى کنید به آنها خیره نشوید و به آنها توجه نکنید.
8. مسئولیت پذیرى در اجتماع را در کارهاى کوچک و کوتاه مدت، آغاز و تمرین کنید تا ابهت خیالى این محیط براى شما از بین برود.
منبع: اختلالات رفتارى، ابوالقاسم بشیرى؛ نهاد نمایندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاه ها، قم: دفتر نشر معارف، 1387.
در این زمینه حتما بخوانید:
