بررسی درستی یا نادرستی دنیاخواهی مومن
پرسش :
آیا توجه به زندگی و خانه و ماشین و اهمیت دادن به این چیزها، دنیا پرستی و مادی‌گرایی است؟
پاسخ :
الف) ما انسان‌ها در زندگی دنیا به خانه، لباس، غذا، درآمد و امثال اینها نیاز داریم. رسیدگی به مسائل عادی زندگی و اهمیت دادن به آنها نه تنها دنیاپرستی و مادی‌گرایی نیست، بلکه ثواب هم دارد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «کار کردن برای کسب درآمد حلال، جهاد است.»(1)
در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «کسی که دوست نداشته باشد مال حلال به دست آورد تا با آن آبروی خود را حفظ کند و قرضش را بپردازد، از هر خوبی و خیری بی‌بهره است.»(2)
ب) مؤمن حقیقی کسی است که به طور حساب شده، هم به دنیای خود و هم به آخرتش توجه کند. در احادیث اهل بیت (علیهم السلام) آمده است: «از ما نیست کسی که دنیایش را به خاطر دینش رها کند یا دینش را برای دنیایش واگذارد.» اگر ما هیچ مال و ثروتی نداشته باشیم، چگونه می‌توانیم کارهای خوبی مثل حج، پذیرایی از مهمان و صله‌ی رحم، کمک به فقیرها و عیادت از بیمارها را انجام دهیم؟
«شخصی به امام صادق (علیه السلام) گفت، من دنیا را دوست دارم. امام پرسیدند، تا با آن چه کنی؟ او گفت: تا ازدواج کنم و حج بروم و خرج خانواده‌ام را بدهم و به برادرهای دینی‌ام رسیدگی کنم و صدقه بدهم. حضرت فرمودند: این از دنیا نیست، بلکه از آخرت است.»(3)
پ) دنیاپرستی یعنی ما به خاطر بهره‌مندی از نعمت‌های دنیا خدا را از یاد ببریم و برای رسیدن به مال و ثروت، خانه، ماشین و پست و مقام خودمان را به گناه آلوده کنیم. این همان دنیاخواهی ناپسندی است که امام صادق (علیه السلام) درباره ی آن فرمودند: «اساس هر گناهی دوست داشتن دنیاست.»(4)
تلاش برای دست یافتن به نعمت‌های دنیا اشکالی ندارد، اما اگر کسی بخواهد با دروغ، دزدی، فریب، ظلم و این قبیل اعمال به نعمت‌های دنیا برسد، قطعاً خودش را جهنمی کرده است.
زندگی دنیا یک زندگی گذراست و کسی تا ابد در این دنیا نمی‌ماند، پس دل بستن به آن کار درستی نیست. عشق به دنیا آدمی را از خدا غافل می‌کند و انسان را به انجام انواع اقسام گناه‌ها وا می‌دارد. البته همان‌طور که گفتیم توجه منطقی به دنیا با دنیاپرستی مذموم، زمین تا آسمان تفاوت دارد.
پی‌نوشت‌ها:
1. میزان الحکمه، حدیث 7214.
2. همان، حدیث 7206.
3. همان، حدیث 5825.
4. میزان الحکمه، حدیث 5815.
منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.
الف) ما انسان‌ها در زندگی دنیا به خانه، لباس، غذا، درآمد و امثال اینها نیاز داریم. رسیدگی به مسائل عادی زندگی و اهمیت دادن به آنها نه تنها دنیاپرستی و مادی‌گرایی نیست، بلکه ثواب هم دارد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «کار کردن برای کسب درآمد حلال، جهاد است.»(1)
در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «کسی که دوست نداشته باشد مال حلال به دست آورد تا با آن آبروی خود را حفظ کند و قرضش را بپردازد، از هر خوبی و خیری بی‌بهره است.»(2)
ب) مؤمن حقیقی کسی است که به طور حساب شده، هم به دنیای خود و هم به آخرتش توجه کند. در احادیث اهل بیت (علیهم السلام) آمده است: «از ما نیست کسی که دنیایش را به خاطر دینش رها کند یا دینش را برای دنیایش واگذارد.» اگر ما هیچ مال و ثروتی نداشته باشیم، چگونه می‌توانیم کارهای خوبی مثل حج، پذیرایی از مهمان و صله‌ی رحم، کمک به فقیرها و عیادت از بیمارها را انجام دهیم؟
«شخصی به امام صادق (علیه السلام) گفت، من دنیا را دوست دارم. امام پرسیدند، تا با آن چه کنی؟ او گفت: تا ازدواج کنم و حج بروم و خرج خانواده‌ام را بدهم و به برادرهای دینی‌ام رسیدگی کنم و صدقه بدهم. حضرت فرمودند: این از دنیا نیست، بلکه از آخرت است.»(3)
پ) دنیاپرستی یعنی ما به خاطر بهره‌مندی از نعمت‌های دنیا خدا را از یاد ببریم و برای رسیدن به مال و ثروت، خانه، ماشین و پست و مقام خودمان را به گناه آلوده کنیم. این همان دنیاخواهی ناپسندی است که امام صادق (علیه السلام) درباره ی آن فرمودند: «اساس هر گناهی دوست داشتن دنیاست.»(4)
تلاش برای دست یافتن به نعمت‌های دنیا اشکالی ندارد، اما اگر کسی بخواهد با دروغ، دزدی، فریب، ظلم و این قبیل اعمال به نعمت‌های دنیا برسد، قطعاً خودش را جهنمی کرده است.
زندگی دنیا یک زندگی گذراست و کسی تا ابد در این دنیا نمی‌ماند، پس دل بستن به آن کار درستی نیست. عشق به دنیا آدمی را از خدا غافل می‌کند و انسان را به انجام انواع اقسام گناه‌ها وا می‌دارد. البته همان‌طور که گفتیم توجه منطقی به دنیا با دنیاپرستی مذموم، زمین تا آسمان تفاوت دارد.
پی‌نوشت‌ها:
1. میزان الحکمه، حدیث 7214.
2. همان، حدیث 7206.
3. همان، حدیث 5825.
4. میزان الحکمه، حدیث 5815.
منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.
