انجام ورزش های آیروبیک برای دررفتگی لگن و درد لگن
پرسش :
من ۳ سال پیش در یک تصادف دچار در رفتگی لگن شدم. همیشه بعد از یک پیاده روی و زیاد ایستادن دچار درد در ناحیه لگن و مچ پا می شوم. هفته پیش به باشگاه آیروبیک جهت ورزش کردن رفتم که بعد از آن درد های من خیلی بیشتر شد. آیا ورزش برای من ضرر دارد و چه ورزشهایی باید انجام دهم؟
پاسخ :
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
ضربات شدید مانند تصادف وسایل نقلیه و سقوط از ارتفاع میتوانند موجب دررفتگی مفصل ران در ناحیه لگن شوند. این دررفتگی ها معمولا به توسط متخصص ارتوپدی جااندازی شده و در غالب اوقات مشکل خاصی برای بیمار ایجاد نمیکنند. با این حال همراه با این آسیب ممکن است مشکلات و عوارضی ایجاد شود که اهمیت فراوان دارند.
گاهی اوقات دررفتگی لگن همراه با شکستگی سر استخوان ران یا حفره استابولوم است. در صورتی که این شکستگی ها به درستی درمان نشوند میتوانند موجب بروز ساییدگی و آرتروز در مفصل ران شده و این آرتروز موجب درد و محدودیت حرکت در لگن میشود.
گاهی اوقات بدنبال دررفتگی مفصل ران و به علت آسیب به رگ های تغذیه کننده سر استخوان ران، این قسمت دچار نکروز شده و به اصطلاح سیاه میشود. در این موارد درد بیمار بعد از گذشت چند ماه تا چند سال از دررفتگی شدید شده و مفصل دچار ساییدگی و آرتروز میشود.
در مواردی دیگر ممکن است در حین دررفتگی اولیه غضروف سطح مفصلی ران بشدت آسیب ببیند. متاسفانه غضروف توانایی ترمیم ندارد و در صورت آسیب شدید، خواص خود را از دست میدهد. نتیجه این آسیب ها بعد از مدتی خود را بصورت ساییده شدن مفصل نشان میدهد.
هر بیماری که دچار دررفتگی مفصل ران شده بعد از جااندازی باید به توسط روش های دقیق تصویربرداری مورد بررسی قرار گیرد تا اگر هر یک از مشکلات ذکر شده بوجود آمده بود یا در روند درمان بوجود آمد، درمان مناسب آن انجام شود.
در صورتیکه بیمار درد در ناحیه لگن دارد باید ابتدا با استفاده از رادیوگرافی ساده مورد بررسی قرار گیرد و در صورتیکه علائمی از ساییدگی دیده شود باید در انجام ورزش احتیاط کند. این بدان معنی نیست که چنین افرادی نباید ورزش کنند بلکه باید با مشورت با پزشک معالج فقط آن دسته از حرکان بدنی و ورزش های آیروبیک را انجام دهند که در آنها فشار زیادی به مفصل ران وارد نشود.
حرکاتی که در آنها مفصل ران مکررا خم و راست میشود و در حین خم و راست شدن تحت فشارهای زیاد قرار میگیرد مسلما برای سلامت مفصل مناسب نیستند. بیمار باید از انجام آنها اجتناب کند. بیمار باید سعی کند حتی الامکان مفصل ران خود را از ۹۰ درجه بیشتر خم نکند. بطور مثال چمباتمه زدن و نشستن و برخاستن مکرر برای مفصل ران مفید نیست.
منبع: ایران ارتوپد
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
ضربات شدید مانند تصادف وسایل نقلیه و سقوط از ارتفاع میتوانند موجب دررفتگی مفصل ران در ناحیه لگن شوند. این دررفتگی ها معمولا به توسط متخصص ارتوپدی جااندازی شده و در غالب اوقات مشکل خاصی برای بیمار ایجاد نمیکنند. با این حال همراه با این آسیب ممکن است مشکلات و عوارضی ایجاد شود که اهمیت فراوان دارند.
گاهی اوقات دررفتگی لگن همراه با شکستگی سر استخوان ران یا حفره استابولوم است. در صورتی که این شکستگی ها به درستی درمان نشوند میتوانند موجب بروز ساییدگی و آرتروز در مفصل ران شده و این آرتروز موجب درد و محدودیت حرکت در لگن میشود.
گاهی اوقات بدنبال دررفتگی مفصل ران و به علت آسیب به رگ های تغذیه کننده سر استخوان ران، این قسمت دچار نکروز شده و به اصطلاح سیاه میشود. در این موارد درد بیمار بعد از گذشت چند ماه تا چند سال از دررفتگی شدید شده و مفصل دچار ساییدگی و آرتروز میشود.
در مواردی دیگر ممکن است در حین دررفتگی اولیه غضروف سطح مفصلی ران بشدت آسیب ببیند. متاسفانه غضروف توانایی ترمیم ندارد و در صورت آسیب شدید، خواص خود را از دست میدهد. نتیجه این آسیب ها بعد از مدتی خود را بصورت ساییده شدن مفصل نشان میدهد.
هر بیماری که دچار دررفتگی مفصل ران شده بعد از جااندازی باید به توسط روش های دقیق تصویربرداری مورد بررسی قرار گیرد تا اگر هر یک از مشکلات ذکر شده بوجود آمده بود یا در روند درمان بوجود آمد، درمان مناسب آن انجام شود.
در صورتیکه بیمار درد در ناحیه لگن دارد باید ابتدا با استفاده از رادیوگرافی ساده مورد بررسی قرار گیرد و در صورتیکه علائمی از ساییدگی دیده شود باید در انجام ورزش احتیاط کند. این بدان معنی نیست که چنین افرادی نباید ورزش کنند بلکه باید با مشورت با پزشک معالج فقط آن دسته از حرکان بدنی و ورزش های آیروبیک را انجام دهند که در آنها فشار زیادی به مفصل ران وارد نشود.
حرکاتی که در آنها مفصل ران مکررا خم و راست میشود و در حین خم و راست شدن تحت فشارهای زیاد قرار میگیرد مسلما برای سلامت مفصل مناسب نیستند. بیمار باید از انجام آنها اجتناب کند. بیمار باید سعی کند حتی الامکان مفصل ران خود را از ۹۰ درجه بیشتر خم نکند. بطور مثال چمباتمه زدن و نشستن و برخاستن مکرر برای مفصل ران مفید نیست.
منبع: ایران ارتوپد
