درد شدید حفره لگن به علت ساییدگی
پرسش :
بنده حدود ۲ سال است که چهار زانو نشستن برایم مشکل شده است. به دکتر مراجعه کردم، عکس گرفتم، گفتند ساییدگی حفره لگن است. قرص کلسیم تجویز کردند مصرف کردم و توصیه کردند که فشار نیاورم، کارهای سنگین انجام ندهم و از توالت فرنگی استفاده کنم. همه ی این کارها کردم تا حدودی بهترم ولی هنوزکاملا خوب نشدم به نظر شما باید چکار کنم؟
پاسخ :
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
لگن مفاصل متعددی دارد ولی شایعترین محل آن برای ساییدگی مفصل ران است. ساییدگی مفصل ران میتواند موجب محدودیت حرکتی آن شود و از اولین علائم محدودیت حرکتی در مفصل ران سختی در چهارزانو نشستن است. از دیگر علائم آرتروز و ساییدگی در لگن، درد کشاله ران است. درد و محدودیت حرکتی در این بیماری پیشرونده است و بتدریج به حدی زیاد میشود که مانع ار فعالیت های بدنی روزانه بیمار میگردد. ولی براستی برای درمان این وضعیت چه روش هایی را باید در پیش گرفت.
قبل از هر چیز ذکر این نکته ضروری است که ساییدگی مفصل ران قابل برگشت نیست. مهمترین پایه ساییدگی و آرتروز مفصل ران تخریب و آسیب غضروف مفصل است و متاسفانه غضروف توانایی ترمیم ندارد. پس بجای درمان ساییدگی مفصل ران باید بیشتر از مدیریت مشکلات ناشی از آن سخن گفت. همانطور که ذکر شده مهمترین این مشکلات درد و محدودیت حرکتی است. البته کوتاهی اندام تحتانی و لنگش هم میتواند از علائمی باشد که بدنبال سایددگی مفصل رات ایجاد شده و بر زندگی فرد تاثیر میگذارد.
در مواردی که بیماری در مراحل ابتدایی است و شدت آرتروز و ساییدگی هنوز زیاد نشده است ممکن است بتوان با اقدامات حمایتی تا حدودی از مشکلات بیمار کاست. مهمترین این اقدامان عبارتند از:
- کاهش وزن
- کاهش فعالیت های بدنی
- اجتناب از حرکات شدید مفصل را و خم و راست کردن مکرر آن
- مصرف داروهای ضد التهاب
وقتی که شدت درد و محدودیت حرکتی بیمار افزایش پیدا کند ممکن است اقدامات ذکر شده دیگر نتواند کمک کند. در این مرحله بیمار نیاز به عمل جراحی دارد.
در مواردی که شدت تخریب مفصلی هنوز زیاد نشده است ممکن است بتوان با تغییر شکل استخوان های اطراف مفصل ران توزیع نیروها در مفصل را تغییر داده و به کاهش درد کمک کرد. این کار معمولا با انجام اعمال جراحی استئوتومی امکانپذیر است. با این حال مواردی وجود دارد که شدت تخریب مفصل زیاد شده و تنها راه مدیریت علائم بیمار، انجام عمل جراحی تعویض مفصل ران خواهد بود.
بنابر این تصمیم گیری در مورد درمان یک بیمار مبتلا به ساییدگی مفصل ران تا حدود زیادی ارتباط با شدت بیماری وی دارد. در مراحل خفیف میتوان از اقدامات غیر جراحی استفاده کرد ولی در موارد شدید انجام جراحی اجتناب ناپذیر است.
منبع: ایران ارتوپد
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
لگن مفاصل متعددی دارد ولی شایعترین محل آن برای ساییدگی مفصل ران است. ساییدگی مفصل ران میتواند موجب محدودیت حرکتی آن شود و از اولین علائم محدودیت حرکتی در مفصل ران سختی در چهارزانو نشستن است. از دیگر علائم آرتروز و ساییدگی در لگن، درد کشاله ران است. درد و محدودیت حرکتی در این بیماری پیشرونده است و بتدریج به حدی زیاد میشود که مانع ار فعالیت های بدنی روزانه بیمار میگردد. ولی براستی برای درمان این وضعیت چه روش هایی را باید در پیش گرفت.
قبل از هر چیز ذکر این نکته ضروری است که ساییدگی مفصل ران قابل برگشت نیست. مهمترین پایه ساییدگی و آرتروز مفصل ران تخریب و آسیب غضروف مفصل است و متاسفانه غضروف توانایی ترمیم ندارد. پس بجای درمان ساییدگی مفصل ران باید بیشتر از مدیریت مشکلات ناشی از آن سخن گفت. همانطور که ذکر شده مهمترین این مشکلات درد و محدودیت حرکتی است. البته کوتاهی اندام تحتانی و لنگش هم میتواند از علائمی باشد که بدنبال سایددگی مفصل رات ایجاد شده و بر زندگی فرد تاثیر میگذارد.
در مواردی که بیماری در مراحل ابتدایی است و شدت آرتروز و ساییدگی هنوز زیاد نشده است ممکن است بتوان با اقدامات حمایتی تا حدودی از مشکلات بیمار کاست. مهمترین این اقدامان عبارتند از:
- کاهش وزن
- کاهش فعالیت های بدنی
- اجتناب از حرکات شدید مفصل را و خم و راست کردن مکرر آن
- مصرف داروهای ضد التهاب
وقتی که شدت درد و محدودیت حرکتی بیمار افزایش پیدا کند ممکن است اقدامات ذکر شده دیگر نتواند کمک کند. در این مرحله بیمار نیاز به عمل جراحی دارد.
در مواردی که شدت تخریب مفصلی هنوز زیاد نشده است ممکن است بتوان با تغییر شکل استخوان های اطراف مفصل ران توزیع نیروها در مفصل را تغییر داده و به کاهش درد کمک کرد. این کار معمولا با انجام اعمال جراحی استئوتومی امکانپذیر است. با این حال مواردی وجود دارد که شدت تخریب مفصل زیاد شده و تنها راه مدیریت علائم بیمار، انجام عمل جراحی تعویض مفصل ران خواهد بود.
بنابر این تصمیم گیری در مورد درمان یک بیمار مبتلا به ساییدگی مفصل ران تا حدود زیادی ارتباط با شدت بیماری وی دارد. در مراحل خفیف میتوان از اقدامات غیر جراحی استفاده کرد ولی در موارد شدید انجام جراحی اجتناب ناپذیر است.
منبع: ایران ارتوپد
