احکام مسائل متفرقه | مشاغل: سوال سی

پرسش :

متأسفانه در محل کار اسباب لهو و لعب (ماهواره و پاسور) فراهم است. بارها کناره گیرى کرده ام امّا به علت کم بودن تعداد نفرات شیفت (چهار نفر) هم به خودم سخت مى گذرد و هم به دوستان همکار، و لذا آلوده وضع موجود مى شوم (و البتّه تغییر وضعیّت موجود غیر ممکن به نظر مى رسد) بارها به خاطر این وضعیّت قصد تغییر محل کار را داشتم که انزوا و دورى از متن جامعه نیز مزید بر تشدید این تصمیم مى شود، امّا از سوى دیگر ترس از فشار مالى و خوف از ناتوانى در مسایل اقتصادى خانه مرا از تصمیم انتقال محلّ کار منصرف مى سازد (چون با تغییر محل کار حدود صد هزار تومان ضرر مالى مى کنم) و از همه مهمتر این که به مجالس اهل بیت: (که در این دوره و زمانه براى همه لازم و واجب است) کمتر مى توانم بروم. اگر هم بخواهم به مرکز بروم، وضعیّت مرکز جالب نیست و سر و کله زدن با آدم هاى مختلف نیز اعصاب مى خواهد. نمى دانم چه کنم. وظیفه ام چیست؟

پاسخ :
شما در حدّ توان و با زبان خوش توأم با ادب و احترام آنها را نهى از منکر کنید، چنانچه مؤثّر نشد مسؤولیّتى ندارید. ضمناً چنانچه پاسور از آلت قمار خارج شده باشد و در نزد عرف تنها یک وسیله سرگرمى محسوب شود بازى با آن بدون برد و باخت مالى اشکالى ندارد.

منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393.