برچیده شدن اختلاف مکاتب و مذاهب در قیامت
پرسش :
آیا مذاهب و مکاتب مختلف این دنیا، در جهان آخرت نیز وجود دارد؟
پاسخ :
بى شک همه ما از اختلافاتى که در میان مکتب ها و مذهب ها در این جهان وجود دارد، رنج مى بریم و همه آرزو مى کنیم روزى این اختلافات برچیده شود، در حالى که همه قرائن نشان مى دهد این اختلافات در طبیعت زندگى این دنیا حلول کرده و حتى از دلائلى استفاده مى شود: بعد از قیام حضرت مهدى(علیه السلام) آن برپا کننده حکومت واحد جهانى ـ هر چند بسیارى از اختلافات حل خواهد شد ـ ولى باز اختلاف مکتب ها به کلى برچیده نمى شود و به گفته قرآن مجید، یهود و نصارى تا دامنه قیامت به اختلافاتشان باقى خواهند ماند: «فَأَغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إلى یَوْمِ الْقِیامَةِ». (1)
ولى خداوندى که همه چیز را به سوى وحدت مى برد، سرانجام به اختلافات پایان خواهد داد و چون با وجود پرده هاى ضخیم عالم ماده، این امر به طور کامل در این دنیا امکان پذیر نیست، مى دانیم در جهان دیگرى که عالم بروز و ظهور است، این مسأله عملى خواهد شد و حقایق آن چنان آفتابى مى گردد که اختلاف مکتب و عقیده، به کلى برچیده مى شود.
پی نوشت:
(1). سوره مائده، آیه 14.
منبع: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج 18، ص 509.
بى شک همه ما از اختلافاتى که در میان مکتب ها و مذهب ها در این جهان وجود دارد، رنج مى بریم و همه آرزو مى کنیم روزى این اختلافات برچیده شود، در حالى که همه قرائن نشان مى دهد این اختلافات در طبیعت زندگى این دنیا حلول کرده و حتى از دلائلى استفاده مى شود: بعد از قیام حضرت مهدى(علیه السلام) آن برپا کننده حکومت واحد جهانى ـ هر چند بسیارى از اختلافات حل خواهد شد ـ ولى باز اختلاف مکتب ها به کلى برچیده نمى شود و به گفته قرآن مجید، یهود و نصارى تا دامنه قیامت به اختلافاتشان باقى خواهند ماند: «فَأَغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إلى یَوْمِ الْقِیامَةِ». (1)
ولى خداوندى که همه چیز را به سوى وحدت مى برد، سرانجام به اختلافات پایان خواهد داد و چون با وجود پرده هاى ضخیم عالم ماده، این امر به طور کامل در این دنیا امکان پذیر نیست، مى دانیم در جهان دیگرى که عالم بروز و ظهور است، این مسأله عملى خواهد شد و حقایق آن چنان آفتابى مى گردد که اختلاف مکتب و عقیده، به کلى برچیده مى شود.
پی نوشت:
(1). سوره مائده، آیه 14.
منبع: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج 18، ص 509.
