انتخاب نام نیکو برای فرزند
پرسش :
انتخاب نام خوب برای فرزند چه تاثیری بر وی دارد؟
پاسخ :
قطع نظر از بافته ها و خرافات در این موضوع، آنچه از متون معتبر اسلامی در این خصوص وارد شده این است که نام نیک در دنیا و آخرت براى انسان وسیله شرافت و سربلندى و برکت است. از سخنان معصومین (علیهم السلام) استفاده مىشود که روز قیامت هر کس را با همان نام خودش صدا مى زنند و اگر نام او از نامهاى خوب باشد براى او سودمند خواهد بود.
در دنیا نیز نام هاى خوب، برکاتى دارد. بهترین نامها، نامهایى است که حاکى و مشعر به بندگى خدا باشد؛ در فرهنگ مقدس اسلام دستور این است که پیش از تولد فرزند (دوران تکوین جنین و دمیدن روح در کودک) بهتر است پدر و مادر تصمیم بگیرند و براى فرزند، چه دختر و چه پسر، نامى تعیین نمایند.
امام على (علیه السلام) مى فرماید: قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع سَمُّوا أَوْلَادَکُمْ قَبْلَ أَنْ یُولَدُوا فَإِنْ لَمْ تَدْرُوا أَ ذَکَرٌ أَوْ أُنْثَى فَسَمُّوهُمْ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِی تَکُونُ لِلذَّکَرِ وَ الْأُنْثَى فَإِنَّ أَسْقَاطَکُمْ إِذَا لَقُوکُمْ فِی الْقِیَامَةِ وَ لَمْ تُسَمُّوهُمْ یَقُولُ السِّقْطُ لِأَبِیهِ أَلَّا سَمَّیْتَنِی وَ قَدْ سَمَّى رَسُولُ اللَّهِ ص مُحَسِّناً قَبْلَ أَنْ یُولَدَ وَ قَالَ وَ إِیَّاکُمْ وَ شُرْبَ الْمَاءِ قِیَاماً عَلَى أَرْجُلِکُم؛[۱] فرزند خویش را پیش از تولد نامگذارى کنید. هرگاه نمى دانید پسر است یا دختر، آنان را به تناسب مرد و زن بودن ، نامگذارى کنید چرا که مردم در هنگامه ى قیامت به نام هاى خویش خوانده مى شوند و فرزندى که سقط شده باشد و نامى براى او تعیین نکرده باشند ، در روز قیامت از پدر مؤاخذه خواهد کرد... .
قالَ رَسول الله (صلّی الله علیه و آله) : اِنَّ اَوَّلَ مایَنحَلُ اَحَدُکَم وَلَدهُ الاسِمُ الحَسَن؛[۲] پیامبر اکرم (ص) فرمودند : اولین بخشش و عنایت شما به فرزندانتان، انتخاب نام نیکو می باشد.
رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) نام هایى زیبا و با مسّمى همچون حسن (علیه السلام) و حسین (علیه السلام) را انتخاب فرمودند و حتى جنین حضرت زهرا (علیها السلام) را پیش از ولادت “محسن“ نامیدند. از نظر گاه روانى ، نامگذارى پس از تولد عمدتاً مبتنى بر احساسات، آن هم احساسى متناسب با نوزادى لطیف و ظریف است و به همین دلیل ممکن است نامى خوش آوا، اما رقیق و کم محتوا و یا بدون اندیشه به فرداى کودک و بزرگسالى او انتخاب شود. تکیه بر زیبایى “ لفظ “ به ویژه در سال هاى اخیر رایج شده است. در یکى از مدارس در پرسش از سى مادر، تنها هفت مادر با معنى نام فرزندشان و یا شخصیتى که نامش را بر فرزند خویش نهاده بودند، آشنایى داشتند. آروین، آتوسا، پوپک، بیوک، پرمون، سالومه، سمیرا، شیده، مانا، مونا، از جمله نام هایى بوده و هستند که پدران و مادران به خوش آهنگى و روانى آنها توجه دارند، نه معنا و احیاناً معادل چهره ى تاریخى آنها.
حضرت امام خمینى (رحمه الله) نیز در دیدار و ملاقات افرادى که از حضرتش تقاضاى نامگذارى فرزندشان را داشتند، عبدالله و فاطمه و زهرا و … را پیشنهاد مى کردند. ایشان در رساله عملیه مى فرمایند: فقر و بینوایى داخل خانه اى نمى شود که در آن خانه محمد یا احمد یا على و یا حسین و یا جعفر و طالب و عبدالله و فاطمه باشد.
نامها اگر برگرفته از چهره هایى باشند که در تاریخ به بزرگ منشى و نیکى از آنان یاد مى شود، کودک بعدها در انطباق با نام خویش هویتى مطلوب و ارزشمند مى یابد. گاه یک چهره ى مقطعى، نام یک ستاره ى سینما یا ورزشکار، عنوان و نام فرزندى مى شود که چندى بعد در ذهنها فراموش مى شود. قال علىّ علیه السّلام: و حقّ الولد على الوالد ان یحسن اسمه و یحسن ادبه و یعلّمه القرآن؛[۳] حق فرزند بر پدر این است که نام او را نیکو قرار دهد و او را خوب تربیت کند و به او قرآن را فرا دهد.
پی‌نوشت‌ها:
[۱]. علل الشرائع، ج۲، ص: ۴۶۵.
[۲]. کافی ، ج ۶. وسائل ج۱۵ ، ص ۱۱۵.
[۳]. نهج البلاغه فیض، صفحه ۱۲۶۴.
منبع: www.soalcity.ir
قطع نظر از بافته ها و خرافات در این موضوع، آنچه از متون معتبر اسلامی در این خصوص وارد شده این است که نام نیک در دنیا و آخرت براى انسان وسیله شرافت و سربلندى و برکت است. از سخنان معصومین (علیهم السلام) استفاده مىشود که روز قیامت هر کس را با همان نام خودش صدا مى زنند و اگر نام او از نامهاى خوب باشد براى او سودمند خواهد بود.
در دنیا نیز نام هاى خوب، برکاتى دارد. بهترین نامها، نامهایى است که حاکى و مشعر به بندگى خدا باشد؛ در فرهنگ مقدس اسلام دستور این است که پیش از تولد فرزند (دوران تکوین جنین و دمیدن روح در کودک) بهتر است پدر و مادر تصمیم بگیرند و براى فرزند، چه دختر و چه پسر، نامى تعیین نمایند.
امام على (علیه السلام) مى فرماید: قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع سَمُّوا أَوْلَادَکُمْ قَبْلَ أَنْ یُولَدُوا فَإِنْ لَمْ تَدْرُوا أَ ذَکَرٌ أَوْ أُنْثَى فَسَمُّوهُمْ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِی تَکُونُ لِلذَّکَرِ وَ الْأُنْثَى فَإِنَّ أَسْقَاطَکُمْ إِذَا لَقُوکُمْ فِی الْقِیَامَةِ وَ لَمْ تُسَمُّوهُمْ یَقُولُ السِّقْطُ لِأَبِیهِ أَلَّا سَمَّیْتَنِی وَ قَدْ سَمَّى رَسُولُ اللَّهِ ص مُحَسِّناً قَبْلَ أَنْ یُولَدَ وَ قَالَ وَ إِیَّاکُمْ وَ شُرْبَ الْمَاءِ قِیَاماً عَلَى أَرْجُلِکُم؛[۱] فرزند خویش را پیش از تولد نامگذارى کنید. هرگاه نمى دانید پسر است یا دختر، آنان را به تناسب مرد و زن بودن ، نامگذارى کنید چرا که مردم در هنگامه ى قیامت به نام هاى خویش خوانده مى شوند و فرزندى که سقط شده باشد و نامى براى او تعیین نکرده باشند ، در روز قیامت از پدر مؤاخذه خواهد کرد... .
قالَ رَسول الله (صلّی الله علیه و آله) : اِنَّ اَوَّلَ مایَنحَلُ اَحَدُکَم وَلَدهُ الاسِمُ الحَسَن؛[۲] پیامبر اکرم (ص) فرمودند : اولین بخشش و عنایت شما به فرزندانتان، انتخاب نام نیکو می باشد.
رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) نام هایى زیبا و با مسّمى همچون حسن (علیه السلام) و حسین (علیه السلام) را انتخاب فرمودند و حتى جنین حضرت زهرا (علیها السلام) را پیش از ولادت “محسن“ نامیدند. از نظر گاه روانى ، نامگذارى پس از تولد عمدتاً مبتنى بر احساسات، آن هم احساسى متناسب با نوزادى لطیف و ظریف است و به همین دلیل ممکن است نامى خوش آوا، اما رقیق و کم محتوا و یا بدون اندیشه به فرداى کودک و بزرگسالى او انتخاب شود. تکیه بر زیبایى “ لفظ “ به ویژه در سال هاى اخیر رایج شده است. در یکى از مدارس در پرسش از سى مادر، تنها هفت مادر با معنى نام فرزندشان و یا شخصیتى که نامش را بر فرزند خویش نهاده بودند، آشنایى داشتند. آروین، آتوسا، پوپک، بیوک، پرمون، سالومه، سمیرا، شیده، مانا، مونا، از جمله نام هایى بوده و هستند که پدران و مادران به خوش آهنگى و روانى آنها توجه دارند، نه معنا و احیاناً معادل چهره ى تاریخى آنها.
حضرت امام خمینى (رحمه الله) نیز در دیدار و ملاقات افرادى که از حضرتش تقاضاى نامگذارى فرزندشان را داشتند، عبدالله و فاطمه و زهرا و … را پیشنهاد مى کردند. ایشان در رساله عملیه مى فرمایند: فقر و بینوایى داخل خانه اى نمى شود که در آن خانه محمد یا احمد یا على و یا حسین و یا جعفر و طالب و عبدالله و فاطمه باشد.
نامها اگر برگرفته از چهره هایى باشند که در تاریخ به بزرگ منشى و نیکى از آنان یاد مى شود، کودک بعدها در انطباق با نام خویش هویتى مطلوب و ارزشمند مى یابد. گاه یک چهره ى مقطعى، نام یک ستاره ى سینما یا ورزشکار، عنوان و نام فرزندى مى شود که چندى بعد در ذهنها فراموش مى شود. قال علىّ علیه السّلام: و حقّ الولد على الوالد ان یحسن اسمه و یحسن ادبه و یعلّمه القرآن؛[۳] حق فرزند بر پدر این است که نام او را نیکو قرار دهد و او را خوب تربیت کند و به او قرآن را فرا دهد.
پی‌نوشت‌ها:
[۱]. علل الشرائع، ج۲، ص: ۴۶۵.
[۲]. کافی ، ج ۶. وسائل ج۱۵ ، ص ۱۱۵.
[۳]. نهج البلاغه فیض، صفحه ۱۲۶۴.
منبع: www.soalcity.ir
