آیا خیانتی که به همسرم کرده ام را باید نزد او اعتراف کنم؟

پرسش :

مدت یک هفته است با آقایی که قبل از عقد با ایشون دوست بودم، عقد کردم. و زمان دوستی در هفته اول که به ایشون حسی نداشتم به ایشون خیانت کردم. البته واقعا قصد خیانت رو نداشتم و تنها همون یکبار اتفاق افتاد هر چند از حدی فراتر نرفت اما بسیار پشیمونم به طوری که از زمانی که مسئله خواستگاری مطرح شده بود تا به امروز هر شب با گریه خوابیدم و با گریه بیدار شدم و در حال حاضر عاشق همسرم هستم، و عذاب وجدان وحشتناکی منو گرفته و میدونم با گفتنش کار به طلاق میرسه، و اگرم بخوان در کنار من ادامه بدن دیگه در واقع تنها همخونگیه زندگی ما، با این حال گاهی عمیقا دلم میخواد همه چیو اعتراف کنم و یا بی اونکه حرفی بزنم ازش بخوام طلاقم بده، چون شدیدا میل پیدا کردم به خودکشی تو رو خدا راهنمایی کنین که چیکار باید کنم.

پاسخ :
خواهر گرامی، با این که ما نیز مانند شما عمیقا نسبت به وقوع چنین اتفاقی در گذشته احساس تأسف و ناخرسندی داریم، اما به هیچ وجه توصیه نمی شود که این مطلب را با همسر خود درمیان بگذارید. اولا اعتراف به گناه در شرع مقدس اسلام خود، گناه بزرگی است، ثانیا در خصوص مسئله شما هم طبق استفتائاتی که از مراجع بزرگ تقلید شده، هیچ مسئولیت شرعی نسبت به اعلام عمل خلاف خود به همسرتان وجود ندارد بلکه بعضا از آن نهی شده است.

از دیدگاه مشاوره ای هم، چنین کاری توصیه نمی شود چون به احتمال قریب به یقین این گونه اعترافات، در نهایت به اختلافات شدید در زندگی و خدای ناکرده به جدایی و ازهم پاشیدگی زندگی می انجامد. البته طبیعتا این بار سنگین گناه، مسئله ای نیست که به سادگی شما را رها کند. طبیعتا ما انسانها مسئول اعمال و تصمیمات خود هستیم و خیلی اوقات حتی با پی بردن به اشتباه خود و توبه و استغفار از آن، اثرات آن را نمیتوانیم از بین ببریم، اما این دلیل بر این نمی شود تا با خیال خام راحت شدن وجدان، دست به اعترافی بزنید که عواقب آن بسیار بدتر خواهد بود.

طبعا این مسئله بایستی موجب تغییر در تصمیم گیری های بعدی شما در زندگی در جهت عدم لغزش ها باشد.

منبع: www.soalcity.ir