پرسش :
قرآن براي ايجاد «پيوند» و «روح اجتماعي» از چه وسائلي استفاده كرده است؟
پاسخ :
دقت در تعبيرات قرآن نشان ميدهد كه براى ايجاد اين رابطه، نزديكترين راه را پيموده، و اخوت و برادرى را كه نزديكترين و عميقترين رابطة دو انسان با يكديگر بر اساس مساوات و احترام متقابل است، اصل اساسى پيوند اجتماعى انسانها شمرده است.
و اين اخوت را، هم از نظر جسمانى بخاطر بازگشت همة انسانها به يك پدر و مادر و هم از نظر روحانى، بخاطر پيروى از يك مبدأ واحد فكرى، يعنى ايمان به خداوند يگانه و آئين و قانون واحد، معتبر شناخته است.
قرآن روى كلمة «رفيق» يا «همنوع» و مانند اينها كه در دنياى امروز بعنوان يك شعار مهم اجتماعى روى آنها تكيه ميشود، تكيه نكرده، بلكه همه جا سخن از «برادرى» به ميان آورده است، آيات زير شاهد گوياى اين مدعاست
1. «انَّما المؤمنون اخوةٌ فاصلحوا بين اخويكم(1) مؤمنان برادر يكديگرند، بنابراين در ميان برادرانتان صلح و صفا ايجاد كنيد».
2. «واذكروا نعمت الله عليكم اذ كنتم اعداءً فالفَّ بين قلوبكم فاصبحتم بنعمته اخواناً(2) بخاطر بياوريد نعمت خداوند را بر خود، هنگاميكه دشمن يكديگر بوديد، خداوند در ميان دلهاى شما الفت ايجاد كرد و به لطف و نعمت الهى برادر يكديگر شديد».
3. «وان تخالطوهم فاخوانكم(3) اگر با يتيمان آميزش داشته باشيد آنها برادران شما هستند».
4. «ربَّنا اغفر لنا ولاخواننا الَّذين سبقونا بالايمان(4) پروردگارا ما و برادرانمان را كه پيش از ما ايمان آوردند ببخشا».
5. قرآن يكى از صفات برجسته بهشتيان را همين «اخوت» شمرده آنجا كه مىگويد: «ونزعنا ما فى صدورهم من غلٍ اخواناً على سرر متقابلين(5) ما تمام كينهها را از درون سينههاى آنها برمىكنيم، در حالى كه احساس برادرى مىكنند، روى تختها در برابر يكديگر قرار خواهند داشت» (هم برادرند و هم برابر و اين دو ميتوانند بهشت را در همين دنيا نيز بوجود آورند).
پىنوشت
(1) حجرات/ 10
(2) آل عمران/ 103
(3) بقره 219
(4) حشر 10
(5) حجر 47
قرآن و آخرين پيامبر، حضرت آيت الله العظمى مكارم شيرازى
دقت در تعبيرات قرآن نشان ميدهد كه براى ايجاد اين رابطه، نزديكترين راه را پيموده، و اخوت و برادرى را كه نزديكترين و عميقترين رابطة دو انسان با يكديگر بر اساس مساوات و احترام متقابل است، اصل اساسى پيوند اجتماعى انسانها شمرده است.
و اين اخوت را، هم از نظر جسمانى بخاطر بازگشت همة انسانها به يك پدر و مادر و هم از نظر روحانى، بخاطر پيروى از يك مبدأ واحد فكرى، يعنى ايمان به خداوند يگانه و آئين و قانون واحد، معتبر شناخته است.
قرآن روى كلمة «رفيق» يا «همنوع» و مانند اينها كه در دنياى امروز بعنوان يك شعار مهم اجتماعى روى آنها تكيه ميشود، تكيه نكرده، بلكه همه جا سخن از «برادرى» به ميان آورده است، آيات زير شاهد گوياى اين مدعاست
1. «انَّما المؤمنون اخوةٌ فاصلحوا بين اخويكم(1) مؤمنان برادر يكديگرند، بنابراين در ميان برادرانتان صلح و صفا ايجاد كنيد».
2. «واذكروا نعمت الله عليكم اذ كنتم اعداءً فالفَّ بين قلوبكم فاصبحتم بنعمته اخواناً(2) بخاطر بياوريد نعمت خداوند را بر خود، هنگاميكه دشمن يكديگر بوديد، خداوند در ميان دلهاى شما الفت ايجاد كرد و به لطف و نعمت الهى برادر يكديگر شديد».
3. «وان تخالطوهم فاخوانكم(3) اگر با يتيمان آميزش داشته باشيد آنها برادران شما هستند».
4. «ربَّنا اغفر لنا ولاخواننا الَّذين سبقونا بالايمان(4) پروردگارا ما و برادرانمان را كه پيش از ما ايمان آوردند ببخشا».
5. قرآن يكى از صفات برجسته بهشتيان را همين «اخوت» شمرده آنجا كه مىگويد: «ونزعنا ما فى صدورهم من غلٍ اخواناً على سرر متقابلين(5) ما تمام كينهها را از درون سينههاى آنها برمىكنيم، در حالى كه احساس برادرى مىكنند، روى تختها در برابر يكديگر قرار خواهند داشت» (هم برادرند و هم برابر و اين دو ميتوانند بهشت را در همين دنيا نيز بوجود آورند).
پىنوشت
(1) حجرات/ 10
(2) آل عمران/ 103
(3) بقره 219
(4) حشر 10
(5) حجر 47
قرآن و آخرين پيامبر، حضرت آيت الله العظمى مكارم شيرازى