پرسش :
یكی از دوستان سنی من از من راجع به صحت حدیث هایی كه خلقت پیامبر (ص) را قبل از خلقت حضرت آدم وصف می كنند خصوصاً "اول ما خلق الله نوری و كنت نبیاً آدم بین الماء و الطین" آیا این احادیث فقط در منابع ما قابل دسترس است یا در منابع سنی هم می شود پیدا كرد؟ آیا احادیث یا آیات دیگری كه تائید كننده این مطلب باشند موجود است؟
پاسخ :
اشاره به احادیثی نمودهاید كه جزء معارف بلند و مهم اسلامی هستند، لازم است اشاره شود كه این روایات به بیانات متفاوتی آمدهاند مانند:
اول ما خلق الله العقل
اول ما خلق الله نوری
اول ما خلق الله روحی
اول ما خلق الله القلم
اول ما خلق الله ملك كروبی
این عبارات به ظاهر اگر چه متفاوت هستند ولی به یك معنا بر میگردند و تعابیر مختلف به خاطر لحاظهای متفاوت است كه ذیلاً بدان اشاره مینمائیم.
در روایت اول عقل گفته شده است چرا كه عقل در وجود خود جز به خداوند حاجت ندارد و به غیر حق به كسی التفات نمیكند. در روایت دیگر قلم گفته شده است چرا كه این اولین مخلوق واسطه حق در تصویر علوم و حقایق بر لوح جانها و ترسیم قضاء و قدر میباشد، البته قلم خداوند، نی و چوب و فلز و از این نوع قلمها نیست، چناچه لوح او چوب و كاغذ و پوست نیست، و لذا وقتی اولین مخلوق را قلم نامید بدان امركرد كه جاری كن آنچه را كه تا روز قیامت شدنی هست و در روایت دیگر نور پیامبر (ص) گفته شده است چرا كه پیامبر اكرم (ص) از آن پدید آمد و بدان صادر اول بر میگردد و نور وجود است و ظلمت عدم است و نور در ذات خود روشن است و هم روشن كننده میباشد و روح فرمود چون روح خاصیتش محبت به حضرت حق است و بالاخره دانشمندان و محققان از عرفا، اولین مخلوق را حقیقت محمدیه (ص) نامیدهاند چون آن مخلوق اول اصل حیات نفوس عالی و دانی است.
اما راجع به سؤال دوم شما گفته میشود كه آری در روایات اهل سنت این روایات آمدهاند مانند سنن ابن داوود جزء 5 ص 76 حدیث شماره4700 كه میگوید اول ما خلق الله العقل و همچنین در مسند احمد آمده است كه پیامبر (ص) فرمود: "من و علی از نور واحد خلق شده ایم و خداوند روح من و روح علی بن ابیطالب را قبل از خلقت عالم خلق نمود و ابن مغازلی شافعی در كتاب مناقب خود نقل میكند كه پیامبر (ص) فرمود: من و علی نوری بودیم در خدمت حضرت حق و این نور خداوند را تسبیح میگفت و تقدیس میكرد قبل از آنكه آدم خلق شده باشد و امیرالمؤمنین علی (ع) فرمود: "كنت ولیاُ و آدم بین الماء و الطین" شرح و تفصیل این روایات مجال دیگری میطلبد.[1]
پی نوشت:
[1]-با استفاده از شرح اصول كافی ملاصدرا ص17- شرح مقدمه قیصری استاد سید جلال الدین آشتیانی ص223-224 و پاورقی های آنان.
منبع: پایگاه حوزه
اشاره به احادیثی نمودهاید كه جزء معارف بلند و مهم اسلامی هستند، لازم است اشاره شود كه این روایات به بیانات متفاوتی آمدهاند مانند:
اول ما خلق الله العقل
اول ما خلق الله نوری
اول ما خلق الله روحی
اول ما خلق الله القلم
اول ما خلق الله ملك كروبی
این عبارات به ظاهر اگر چه متفاوت هستند ولی به یك معنا بر میگردند و تعابیر مختلف به خاطر لحاظهای متفاوت است كه ذیلاً بدان اشاره مینمائیم.
در روایت اول عقل گفته شده است چرا كه عقل در وجود خود جز به خداوند حاجت ندارد و به غیر حق به كسی التفات نمیكند. در روایت دیگر قلم گفته شده است چرا كه این اولین مخلوق واسطه حق در تصویر علوم و حقایق بر لوح جانها و ترسیم قضاء و قدر میباشد، البته قلم خداوند، نی و چوب و فلز و از این نوع قلمها نیست، چناچه لوح او چوب و كاغذ و پوست نیست، و لذا وقتی اولین مخلوق را قلم نامید بدان امركرد كه جاری كن آنچه را كه تا روز قیامت شدنی هست و در روایت دیگر نور پیامبر (ص) گفته شده است چرا كه پیامبر اكرم (ص) از آن پدید آمد و بدان صادر اول بر میگردد و نور وجود است و ظلمت عدم است و نور در ذات خود روشن است و هم روشن كننده میباشد و روح فرمود چون روح خاصیتش محبت به حضرت حق است و بالاخره دانشمندان و محققان از عرفا، اولین مخلوق را حقیقت محمدیه (ص) نامیدهاند چون آن مخلوق اول اصل حیات نفوس عالی و دانی است.
اما راجع به سؤال دوم شما گفته میشود كه آری در روایات اهل سنت این روایات آمدهاند مانند سنن ابن داوود جزء 5 ص 76 حدیث شماره4700 كه میگوید اول ما خلق الله العقل و همچنین در مسند احمد آمده است كه پیامبر (ص) فرمود: "من و علی از نور واحد خلق شده ایم و خداوند روح من و روح علی بن ابیطالب را قبل از خلقت عالم خلق نمود و ابن مغازلی شافعی در كتاب مناقب خود نقل میكند كه پیامبر (ص) فرمود: من و علی نوری بودیم در خدمت حضرت حق و این نور خداوند را تسبیح میگفت و تقدیس میكرد قبل از آنكه آدم خلق شده باشد و امیرالمؤمنین علی (ع) فرمود: "كنت ولیاُ و آدم بین الماء و الطین" شرح و تفصیل این روایات مجال دیگری میطلبد.[1]
پی نوشت:
[1]-با استفاده از شرح اصول كافی ملاصدرا ص17- شرح مقدمه قیصری استاد سید جلال الدین آشتیانی ص223-224 و پاورقی های آنان.
منبع: پایگاه حوزه