پرسش :

دانشجويي هستم كه براي ورود به دانشگاه اهدافي داشتم و اكنون احساس مي كنم به اهداف خود نرسيده ام و شكست خورده ام , حال بايد چه كنم تا به اهدافم برسم ؟

پاسخ :
مشكلاتي كه طرح نموده‏ايد كم و بيش در بسياري از جوانان هم سن و سال شما وجود دارد. جواناني كه مانند شمادر پي اهداف و آرمان‏هاي بلند و ارزشمندي هستند با مشكل مضاعفي رو به رو مي‏شوند. زيرا علاوه بر مشكلاتروحي ناشي از دوران جواني و محروميت‏ها و فشارهاي دوران تحصيل از اين كه بين وضع موجود و آرمان مطلوبشانفاصله زيادي احساس مي‏كنند. رنج جانكاهي آنان را مي‏آزارد. در عين حال بايد دانست كه زندگي مجموعه‏اي ازشادي و رنج كامروايي و ناكامي تلخي و شيريني و خلاصه ميدان جنگي است كه هركس در آن سهمي از پيروزي وشكست دارد: «زندگي جنگ است جانا بهر جنگ آماده شو». آري همه اينها به انحاي گوناگون در زندگي هرفرد وجوددارد و در ايام جواني و تحصيلي اين فشارها شديدتر است اما چه بايد كرد؟ نكته مهم و اساسي نحوه برخورد انسان بااين مسائل است. در اين رابطه دو گونه برخورد مي‏توان داشت:
1- واكنش انفعالي؛ در برخورد انفعالي انسان همواره مشكلات را بزرگ مي‏بيند. در اكثر صحنه‏ها خود را شكستخورده مي‏پندارد. علي‏رغم اين كه از خود انتظاراتي بيش از حد دارد در گشودن راه و گام نهادن به سوي هدف خود راناتوان مي‏بيند. امكانات توانمندي‏ها و موفقيت‏هاي خويش را فراموش مي‏كند. كم كم احساس يأس ضعف و سستيدر او فزوني گرفته و خود را بيمار مي‏پندارد. اگر اين روند ادامه يابد واقعا گرفتار بيماري‏هايي خواهد شد. بيماري‏هاييكه باهيچ دارويي درمان نمي‏شود جز با تغيير در روحيه و روش.
2- واكنش فعال؛ در برخورد فعال انسان به مقايسه معقول و منطقي بين خواسته‏ها و توانمندي‏ها و شكست‏ها وپيروزي‏ها مي‏پردازد. توقع از خويش را با واقعيات و توانايي‏هاي فردي و شرايط محيطي و اجتماعي تنظيم مي‏كند و باجديت نشاط و روحيه بالا به فعاليت و تلاش مي‏پردازد. اكنون توصيه ما به شما اين است كه:
1- همواره به آرمان‏هاي دست نيافتني نينديشيد بلكه موفقيت‏هاي خود را نيز در نظر گيريد.
2- خواست‏ها و تمايلات خود را در سطح توانايي‏ها تنزل دهيد.
3- نشاط خود را همواره حفظ كنيد و هرگز خود را مريض و ضعيف به حساب نياوريد. براي حفظ نشاط همه روزهورزش كنيد.
4- مشكلات را عادي بدانيد و به همان اندازه آنها را بپذيريد كه كاميابي‏ها را پذيرا هستيد.
5- براي رشد معنويت بايد براي خود برنامه‏ريزي كنيد. البته برنامه سنگين نريزيد بلكه اندك ولي در اجراي آنمداومت و جديت داشته باشيد.
6- براي شركت در فعاليت‏هاي فرهنگي هرقدر مي‏توانيد تلاش كنيد هر چند بسيار اندك و اگر اصلا نمي‏توانيد درفرصت‏هاي ديگر اين كار را انجام دهيد.
7- خواندن برخي از دروس حوزوي در كنار درس‏هاي دانشگاه در صورتي كه مقدورتان باشد بسيار خوباست.
8- همواره از خداوند در همه امور مدد جوييد و نسبت به آنچه او مقدر مي‏فرمايد راضي باشيد.
منبع: www.eporsesh.com