پرسش :

چرا در دعا نسبت به پيامبراکرم(ص) مى‏گوئيم و تقبل شفاعته و ارفع درجته‏؟

پاسخ :
كمال مطلق و نهايى فقط براى خداوند عالم است و هركس در هر حدى كه باشد، نسبت به خدا ناقص است و جاى ترقى و كمال به درجه بالاتر را دارد. بنابراين گرچه وجود مبارك پيامبراكرم(ص) اشرف موجودات است و هيچ كس از افراد بشر -چه در گذشته و چه در حال و آينده- درجه و مقام او را نداشته و ندارد؛ اما در مقايسه با خداى عالم بازهم جاى كمال دارد. باتوجه به اين نكته دعا و طلب ترفيع درجه براى آن بزرگوار اشكال ندارد؛ علاوه بر اين كه دعاى ما براى پيامبر(ص) و معصومين(ع) نفع آن به خودمان برمى‏گردد.
علامه طباطبايى در اين زمينه فرموده‏اند: مَثَل دعاهايى كه ما نسبت به پيامبر(ص) و معصومين(ع) مى‏كنيم مثل باغبانى است كه باغى را حفاظت مى‏كند ولى خودش مالك آن باغ نيست. حال اگر در روز عيدى صاحب باغ به آن جا آمد و باغبان يك دسته از گل‏هاى آن باغ را به صاحب باغ هديه كرد، او چيزى از خودش به صاحب باغ نداده است و منتى بر وى ندارد؛ چون گل‏هاى باغ او را به خودش داده ولى با اين كار موجبات تقرب و محبت بيشتر ارباب و صاحب باغ را فراهم كرده است ما نيز هر چه داريم از پيامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) داريم و به بركت آنان هدايت شده‏ايم و راه دعا و نيايش را آموخته‏ايم ازاين‏رو اگر از آنچه به ما داده‏اند چيزى به آنها هديه كرديم و براى آنان از خدا طلب ترفيع درجه نموديم، در واقع نفعش به خودمان مى‏رسد؛ چون باعث تقرب به آنها و جلب محبت بيشتر به آنان مى‏شود. از طرفى خداوند در سوره «والضحى» وعده كرده كه او را راضى كند و اين به شفاعت تفسير شده است؛ اما نسبت به ما چنين قولى نداده كه حتماً مشمول شفاعت شويم بلكه بايد به وسيله اعمال صالح و دعا و نيايش، از خداوند بخواهيم كه شفاعتش را نصيب ما بفرمايد.
www.payambarazam.ir