پرسش :
اگر همه خیرات به واسطه امام زمان به ما می‌رسد، ایشان چه نیازی به دعای ما دارند؟
پاسخ :
شرح پرسش:
با توجه به این که گفته مىشود همه خیرات و برکات، به خاطر وجود مقدس امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف به ما مىرسد، ایشان چه نیازى به دعاهاى امثال ما دارند؟
پاسخ:
اگر بگوییم که دعاى ما مىتواند مفید فایده و اثرى براى امام زمان علیه السلام باشد، این مطلب به هیچ وجه نیاز ایشان را به دعاهاى ما ثابت نمىکند. خداى متعال مىتواند همه آثار و نتایج دعاهاى ما را بدون آن که دعاى ما را واسطه تحقق آن‌ها قرار دهد، براى اماممان حاصل فرماید. بنابراین اگر بنا بر حکمت و مصلحتى بخواهد دعاهاى ما را مقدمه و زمینه آن‌ها قرار دهد، این امر نیاز امام علیه السلام را به ما نمىرساند.
به تعبیر دیگر مىتوانیم بگوییم: امام عصر علیه السلام براى رسیدن به کمالات خود نیازمند کمک الهی است نه ما و خداوند مىتواند از راههاى مختلفى حجت خود را به کمال برساند.
یکى از این راهها این است که دعا و درخواست امثال ما را مقدمه و زمینه اعطاى آن کمال به امام قرار دهد و اگر چنین کند، حضرت محتاج ما نمىشوند. احتیاج وقتى است که فردى بدون کمک «محتاج الیه» (کسى که نیاز به او هست) به کمالى نائل نشود، اما در اینجا چنین چیزى اتفاق نمىافتد. ما نمىتوانیم ادعا کنیم که اگر دعاى ما نباشد، امام علیه السلام به فلان کمال نائل نمىشوند، چه بسا خداوند - در فرض دعا نکردن ما - همان کمال یا بالاترش را به بهانه دیگرى به امام علیه السلام اعطا فرماید. در واقع دعاهاى ما بهانهاى است که خداوند از طریق آن حجت حى خویش را به مراتب بالاترین از کمالات مىرساند. وجود این بهانه عمدتاً براى خودمان مفید است، هر چند که به لفظ و فضل الهى زمینه ساز عنایت بیشتر پروردگار به امام زمان علیه السلام هم مىشود.
مفید بودن دعاهاى ما براى امام زمان علیه السلام منافاتى با واسطه بودن حضرت در همه فیوضات الهى براى ما ندارد. ما بنا بر ادله متعدد نقلى - اعم از کتاب و سنت - معتقدیم که همه کمالات براى ما به واسطه حضرت بقیة اللَّه ارواحنا فداه حاصل مىگردد.
منبع: www.mahdishenakht.com
شرح پرسش:
با توجه به این که گفته مىشود همه خیرات و برکات، به خاطر وجود مقدس امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف به ما مىرسد، ایشان چه نیازى به دعاهاى امثال ما دارند؟
پاسخ:
اگر بگوییم که دعاى ما مىتواند مفید فایده و اثرى براى امام زمان علیه السلام باشد، این مطلب به هیچ وجه نیاز ایشان را به دعاهاى ما ثابت نمىکند. خداى متعال مىتواند همه آثار و نتایج دعاهاى ما را بدون آن که دعاى ما را واسطه تحقق آن‌ها قرار دهد، براى اماممان حاصل فرماید. بنابراین اگر بنا بر حکمت و مصلحتى بخواهد دعاهاى ما را مقدمه و زمینه آن‌ها قرار دهد، این امر نیاز امام علیه السلام را به ما نمىرساند.
به تعبیر دیگر مىتوانیم بگوییم: امام عصر علیه السلام براى رسیدن به کمالات خود نیازمند کمک الهی است نه ما و خداوند مىتواند از راههاى مختلفى حجت خود را به کمال برساند.
یکى از این راهها این است که دعا و درخواست امثال ما را مقدمه و زمینه اعطاى آن کمال به امام قرار دهد و اگر چنین کند، حضرت محتاج ما نمىشوند. احتیاج وقتى است که فردى بدون کمک «محتاج الیه» (کسى که نیاز به او هست) به کمالى نائل نشود، اما در اینجا چنین چیزى اتفاق نمىافتد. ما نمىتوانیم ادعا کنیم که اگر دعاى ما نباشد، امام علیه السلام به فلان کمال نائل نمىشوند، چه بسا خداوند - در فرض دعا نکردن ما - همان کمال یا بالاترش را به بهانه دیگرى به امام علیه السلام اعطا فرماید. در واقع دعاهاى ما بهانهاى است که خداوند از طریق آن حجت حى خویش را به مراتب بالاترین از کمالات مىرساند. وجود این بهانه عمدتاً براى خودمان مفید است، هر چند که به لفظ و فضل الهى زمینه ساز عنایت بیشتر پروردگار به امام زمان علیه السلام هم مىشود.
مفید بودن دعاهاى ما براى امام زمان علیه السلام منافاتى با واسطه بودن حضرت در همه فیوضات الهى براى ما ندارد. ما بنا بر ادله متعدد نقلى - اعم از کتاب و سنت - معتقدیم که همه کمالات براى ما به واسطه حضرت بقیة اللَّه ارواحنا فداه حاصل مىگردد.
منبع: www.mahdishenakht.com
