پرسش :
در تاريخ آمده كه حضرت علي(علیه السلام) شجاع بوده اند. پس به چه دليل همسرشان حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) را مورد اذيّت قرار دادن و ايشان عكسالعملي نشان نداده است؟! آيا شكايت به دادگاه در آن زمان برده نشده است؟
پاسخ :
بعد از رحلت رسول گرامي اسلام، جوّ حاكم بر مدينه دگرگون شد مثل اين كه تعدادي از سرانمسلمانان مترصّد بودند تا بعد از پيامبراکرم(ص) حاكميت اسلامي را به قبضه خود درآورند، و همين كار را هم كردندو در سقيفه بنيساعده جمع شدند و با ابوبكر به عنوان جانشين پيامبر بيعت كردند. اين در حالي بود كه هنوزبدن پيامبر را دفن نكرده بودند و حضرت علي(ع) با تعدادي از اصحاب مشغول غسل دادن پيامبر بود. بعد از بيعت با ابوبكر، علي(ع) و تعدادي از اصحاب بزرگوار پيامبر درباره مسئله خلافت با ابوبكر و عمر و چرخانندگانسقيفه، بحث و احتجاج كردند. حتي حضرت علي(ع) و حضرت فاطمه(س) با امام حسن و امام حسين(علیهماالسلام) به خانه مهاجر و انصار رفتند تاخلافت به جاي اصليش برگردد، ولي آنان قبول نكردند. وقتي حضرت علي(ع) با تعدادي از صحابه با ابوبكر بيعتنكردند، عمر با تعدادي آمد تا امام علي(ع) را به زور به مسجد ببرند و از او بيعت بگيرند. در اين جا آن ظلمها واذيتها به حضرت فاطمه زهرا(س) به وقوع پيوست. امام علي(ع) فردي شجاع و دلير بود و ميتوانست شمشير بكشد، امادر آن زمان حساس آيا شمشير كشيدن و جنگ و خونريزي به صلاح اسلام و مسلمانان بود؟ حضرت اين مسئلهرا بهتر ميدانست كه فرمود:"فرأيتُ أنّ الصبر علي هاتا أحجي فصرتُ و في العين قذي و في الحلق شجاً أري تراثي نهباً؛ عاقبتديدم بردباري و صبر به عقل و خِرَد نزديكتر است. لذا شكيبايي ورزيدم، ولي مانند كسي بودم كه خاشاك كهچشمش را پر كرده و استخوان راه گلويش را گرفته است. با چشم خود ميديدم كه ميراثم را به غارت بردند."
eporsesh.com
بعد از رحلت رسول گرامي اسلام، جوّ حاكم بر مدينه دگرگون شد مثل اين كه تعدادي از سرانمسلمانان مترصّد بودند تا بعد از پيامبراکرم(ص) حاكميت اسلامي را به قبضه خود درآورند، و همين كار را هم كردندو در سقيفه بنيساعده جمع شدند و با ابوبكر به عنوان جانشين پيامبر بيعت كردند. اين در حالي بود كه هنوزبدن پيامبر را دفن نكرده بودند و حضرت علي(ع) با تعدادي از اصحاب مشغول غسل دادن پيامبر بود. بعد از بيعت با ابوبكر، علي(ع) و تعدادي از اصحاب بزرگوار پيامبر درباره مسئله خلافت با ابوبكر و عمر و چرخانندگانسقيفه، بحث و احتجاج كردند. حتي حضرت علي(ع) و حضرت فاطمه(س) با امام حسن و امام حسين(علیهماالسلام) به خانه مهاجر و انصار رفتند تاخلافت به جاي اصليش برگردد، ولي آنان قبول نكردند. وقتي حضرت علي(ع) با تعدادي از صحابه با ابوبكر بيعتنكردند، عمر با تعدادي آمد تا امام علي(ع) را به زور به مسجد ببرند و از او بيعت بگيرند. در اين جا آن ظلمها واذيتها به حضرت فاطمه زهرا(س) به وقوع پيوست. امام علي(ع) فردي شجاع و دلير بود و ميتوانست شمشير بكشد، امادر آن زمان حساس آيا شمشير كشيدن و جنگ و خونريزي به صلاح اسلام و مسلمانان بود؟ حضرت اين مسئلهرا بهتر ميدانست كه فرمود:"فرأيتُ أنّ الصبر علي هاتا أحجي فصرتُ و في العين قذي و في الحلق شجاً أري تراثي نهباً؛ عاقبتديدم بردباري و صبر به عقل و خِرَد نزديكتر است. لذا شكيبايي ورزيدم، ولي مانند كسي بودم كه خاشاك كهچشمش را پر كرده و استخوان راه گلويش را گرفته است. با چشم خود ميديدم كه ميراثم را به غارت بردند."
eporsesh.com