پرسش :
چرا روز قيامت را «يوم الحسرة» مي نامند چيست؟
پاسخ :
روز حسرت «يوم الحسرة» روزي است كه انسان بر گذشتة خود افسوس ميخورد و از كردار خويش سخت پشيمان ميشود. قرآن در اين باره ميفرمايد: «و إنّه لحسرةٌ علي الكفرين» حاقّة/50. راغب درباره حسرت ميگويد: «الحسرة الغمّ علي ما فاته و النّدم عليه كأنّه انحسر (نكشف) عنه الجهل الّذي حمله علي ما ارتكبه» (مفردات راغب، «ح س ر»). انسان در روز قيامت ميگويد: «يحسرتي علي ما فرّطتُ في جَنب الله» زمر/56؛ [واحسرتا واي بر من كه جانب امر خدا را فروگذاشتم و در حق خود ستم و كوتاهي كردم]. اين مضمون در آيات فراوان بازگو شده است. از جمله: «قد خسر الّذين كذّبوا بلقاء الله حتّي إذا جاءتهم السّاعة بغتةً قالوا يحسرتَنا علي ما فرّطنا فيها و هم يحملون أوزارَهم علي ظهورهم ألا ساءَ ما يزرون» انعام/31؛ [آنان كه لقاء الله را تكذيب كردند البته زيانكار شدند. پس آنگاه كه ساعت قيامت ناگهان آنان را فرارسد، گويند: واي بر ما كه آسايش و سعادت اين روز را از دست داديم. پس بار گناهان خويش را بر پشت گيرند. آري بد بار گراني بر دوش ميگيرند.] خداي سبحان در قيامت به آنان خواهد نمود كه كردار و اعمالشان ماية حسرت آنان است و از دوزخ خارج نتوانند شد: «كذلك يُريهم الله أعملَهم حَسَرت عليهم و ما هم بخرجين من النّار» بقره/167.
آن روز پشيماني و حسرت نكند سود آن را كه نشـد بر بدي امروز پشـيمان
اندوه و اسـف سود نبخشد به قيامت آن را كه نبرده ست زجان توشة ايمان
از اين رو خداوند ميفرمايد: «و أنذِرهم يومَ الحسرة» مريم/39؛ [اينان را از روز حسرت بيم ده]، روزي كه همگان افسوس دارند؛ بدكرداران براي بدكرداري، نيك كرداران و خوبان براي اين كه آنگونه كه بايد از خوبيها بهره نجستند؛ در حالي كه ميتوانستند از امكانات دنيوي و مادي بهره شايان اخروي بگيرند، ولي نگرفتند.
www.eporsesh.com
روز حسرت «يوم الحسرة» روزي است كه انسان بر گذشتة خود افسوس ميخورد و از كردار خويش سخت پشيمان ميشود. قرآن در اين باره ميفرمايد: «و إنّه لحسرةٌ علي الكفرين» حاقّة/50. راغب درباره حسرت ميگويد: «الحسرة الغمّ علي ما فاته و النّدم عليه كأنّه انحسر (نكشف) عنه الجهل الّذي حمله علي ما ارتكبه» (مفردات راغب، «ح س ر»). انسان در روز قيامت ميگويد: «يحسرتي علي ما فرّطتُ في جَنب الله» زمر/56؛ [واحسرتا واي بر من كه جانب امر خدا را فروگذاشتم و در حق خود ستم و كوتاهي كردم]. اين مضمون در آيات فراوان بازگو شده است. از جمله: «قد خسر الّذين كذّبوا بلقاء الله حتّي إذا جاءتهم السّاعة بغتةً قالوا يحسرتَنا علي ما فرّطنا فيها و هم يحملون أوزارَهم علي ظهورهم ألا ساءَ ما يزرون» انعام/31؛ [آنان كه لقاء الله را تكذيب كردند البته زيانكار شدند. پس آنگاه كه ساعت قيامت ناگهان آنان را فرارسد، گويند: واي بر ما كه آسايش و سعادت اين روز را از دست داديم. پس بار گناهان خويش را بر پشت گيرند. آري بد بار گراني بر دوش ميگيرند.] خداي سبحان در قيامت به آنان خواهد نمود كه كردار و اعمالشان ماية حسرت آنان است و از دوزخ خارج نتوانند شد: «كذلك يُريهم الله أعملَهم حَسَرت عليهم و ما هم بخرجين من النّار» بقره/167.
آن روز پشيماني و حسرت نكند سود آن را كه نشـد بر بدي امروز پشـيمان
اندوه و اسـف سود نبخشد به قيامت آن را كه نبرده ست زجان توشة ايمان
از اين رو خداوند ميفرمايد: «و أنذِرهم يومَ الحسرة» مريم/39؛ [اينان را از روز حسرت بيم ده]، روزي كه همگان افسوس دارند؛ بدكرداران براي بدكرداري، نيك كرداران و خوبان براي اين كه آنگونه كه بايد از خوبيها بهره نجستند؛ در حالي كه ميتوانستند از امكانات دنيوي و مادي بهره شايان اخروي بگيرند، ولي نگرفتند.
www.eporsesh.com