حدیث قدسی نا اهلی فرزند آدم

خداوند عزّ و جلّ فرمود:

یابن ادم تسألنی و امنعک لعلمی بما ینفعک ثم تلح علی بالمسالة فاعطیک ما سألت فتستعین به علی معصیتی فاهم بهتک سترک فتدعونی فاستر علیک، فکم من جمیل اصنع معک و کم من قبیح تصنع معی، یوشک ان اغضب علیک غضبة لا ارضی بعدها ابداً.

ای فرزند آدم! حاجت از من می‌طلبی ولی من بر آورده نمی‌کنم، چرا که به منافع تو آگاهم (و می‌دانم این را که از من می‌خواهی، به تو ضرر می‌زند) سپس تو نسبت به خواسته‌ات اصرار می‌کنی، در نتیجه آنچه که می‌خواهی به تو می‌دهم. آن‌گاه از همان داده‌هایم بر معصیت و گناه کمک می‌جویی. پس اراده می‌کنم که آبروی تو را بریزم و تو دست به دعا بلند می‌کنی و من آبروی تو را حفظ می‌کنم. چقدر با تو با خوبی بر خورد کنم و تو چقدر با بدی و زشتی با من معامله می‌کنی. نزدیک است نسبت به تو به گونه‌ای خشمگین شوم که بعد از آن هیچ‌گاه راضی نگردم.

بحارالانوار، ج 73، ص 365