امام على علیه السلام شنیدند كه شخصى براى دوستش، چنین دعا مىكند: الهى غم نبینى و گرفتار نشوى! حضرت به او فرمودند:
اِنَّمادَعَوتَ لَهُ بِالمَوتِ، لِاَنَّ مَن عاشَ فِى الدُّنیا لا بُدَّ اَن یرَى المَكروهَ؛
تو در واقع براى مرگش دعا كردى؛ زیرا هر كس در دنیا زندگى مىكند، ناچار، غم و گرفتارى مىبیند.
شرح نهج البلاغه، ج ۲۰، ص ۲۸۹،ح ۳۰۱
