امام رضا علیه السلام فرمودند:

وَ مَنْ اَرادَ اَلاّ تُؤذِیهُ مَعِدَتُهُ فَلا یشْرَبْ بَینَ طَعامِهِ ماءً حَتّى یفْرُغَ وَمَنْ فَعَلَ ذلِكَ رَطِبَ بَدَنُهُ، و ضَعُفَتْ مَعِدَتُهُ وَ لَمْ تَأخُذِ العُروقُ قُوَّةَ الطَّعامِ فَإِنَّهُ یصیرُفِى الْمَعِدَةِ فِجّا اِذا صُبَّ الْماءُ عَلَى الطَّعامِ اَوَّلاً فَاَوّلاً؛

هر كس مى‌خواهد معده‌اش او را آزار نرساند، نباید میان غذا آب بنوشد تا غذا خوردن را به پایان رساند. هر كس میان غذا آب خورد، بدنش به رطوبت گراید، معده‌اش ضعیف گردد و رگ‌هایش قوّت غذا را به خود جذب نكند؛ زیرا هرگاه پى درپى روى غذا آب ریخته شود در معده نارسایى پدید آید.

طب الرضا، ص ۵۲