امام حسن عسكرى علیه‏ السلام فرمودند:

نَظَرَ اَمیرُ المُؤمِنینَ عَلىٌّ علیه‏ السلام اِلى رَجُلٍ فَرَأى اَثَرَ الْخَوفِ عَلَیهِ، فَقالَ: ما بالُكَ ؟ قالَ: اِنّى اَخافُ الله‏َ، قالَ: یا عَبْدَ الله‏ِ، خَفْ ذُنوبَكَ، وَ خَفْ عَدْلَ الله‏ِعَلَیكَ فى مَظالِمِ عِبادِهِ، وَ اَطِعْهُ فیما كَلَّـفَكَ وَ لا تَعْصِهِ فیما یصْلِحُكَ ثُمَّ لا تَخَفِ الله‏َ بَعْدَ ذلِكَ فَاِنَّهُ لا یظْلِمُ اَحَدا، وَ لا یعَذِّبُهُ فَوقَ استِحقاقِهِ اَبَدا، اِلاّ اَنْ تَخافَ سوءَ الْعاقِبَةِ بِاَنْتَغَیرَ اَو تَبَدَّلَ، فَاِنْ اَرَدْتَ اَنْ یؤمِنَكَ الله‏ُ سوءَ الْعاقِبَةِ فَاعْلَم اَنَّ ما تَأتیهِ مِنْ خَیرٍفَبِفَضْلِ الله‏ِ وَ تَوفیقِهِ، وَ ما تَأتیهِ مِنْ شَرٍّ فَبِاِمهالِ الله‏ِ وَ اِنْظارِهِ اِیاكَ وَ حِلْمِهِ عَنْكَ؛

امیر مؤمنان على علیه‏ السلام به مردى نگریستند و در چهره او نشانه ترس دیدند. به او فرمودند: در چه حالى؟ گفت: از خدا مى‌‏ترسم. فرمودند: «اى بنده خدا! از گناهانت و از عدالت خدا درباره ظلم‏‌هایى كه به بندگان خدا كرده‌‏اى بترس و خدا را در آنچه تو را موظّف نموده، پیروى كن و از او در آنچه صلاح تو در آن است، نافرمانى نكن. پس از آن، از خدا نترس؛ زیرا او به هیچ كس ظلم نمى‌‏كند و هرگز كسى را بیش ازاستحقاقش مجازات نمى‌‏كند. مگر این كه نگران عاقبت بد باشى، به این كه سرنوشت، دگرگون شود و تغییر یابد. پس اگر خواستى از عاقبت بد درامان باشى، بدان هر خیرى كه به تو مى‌‏رسد، از لطف خدا و توفیق اوست و هر شرّى به تو مى‏رسد، به جهت مهلت دادن خدا به تو و بردبارى‏‌اش درباره توست».

تفسیر امام حسن عسكرى علیه‏ السلام، ص ۲۶۵، ح ۱۳۳