اجابت دعوت مسکینان از سوی امام حسین

مسعدة بن صدقه در وصف امام حسین علیه السلام می‌گوید:

مَرَّ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی بِمَسَاکینَ قَدْ بَسَطُوا کساءً لَهُمْ فَاَلْقَوا عَلَیهِ کسَراً فَقَالُوا هَلُمَّ یابْنَ رَسُولِ اللهِ! فَثَنَی وَرِکهُ فَاَکلَ مَعَهُمْ ثُمَّ تَلَا« اِنَّ اللهَ لَا یحِبُّ الْمُسْتَکبِرِینَ» (سوره نحل آیه23.) ثُمَّ قَالَ: قَدْ اَجَبْتُکم فَاَجِیبُونِی. قَالُوا: نَعَم یابْنَ رَسُولِ اللهِ وَ نُعْمَی عَینٍ فَقَامُوا مَعَهُ حَتَّی اَتَوْا مَنْزِلَهُ فَقَالَ (ع) لِلرُّبَابِ: اَخْرِجِی مَا کنْتِ تَدَّخِرِینَ.

امام حسین(ع) بر بینوایانی گذشت که عبای خود را گسترده بودند و تکه نانی بر آن گذاشته بودند. گفتند: بفرما، ای فرزند پیامبر خدا! امام حسین(ع) هم بر زمین نشست و با آنان غذا خورد و سپس تلاوت کرد: «و خداوند مستکبران را دوست ندارد» سپس فرمود: من دعوت شما را اجابت کردم، شما هم دعوت مرا اجابت کنید. گفتند چشم حتماً ای فرزند پیامبر خدا! با او برخاستند و به خانه اش آمدند، امام(ع) هم به [همسرش] رُباب فرمود: آنچه [غذا] داری بیاور.

بحار الانوار، ج 44، ص 189