جاودانگی در بهشت و جهنم

امام صادق علیه السلام فرمودند:

إِنَّما خُلِّدَ أَهْلُ النّارِ فِی النّارِ لاِءَنَّ نِیّاتِهِمْ کانَتْ فِی الدُّنْیا أَنْ لَوْ خُلِّدُوا فیها، أَنْ یَعْصُوا اللّه َ أَبَدا، وَإِنَّما خُلِّدَ أَهْلُ الْجَنَّهِ فِی الْجَنَّهِ لاِءَنَّ نِیّاتِهِمْ کانَتْ فِی الدُّنْیا أَنْ لَوْ بَقُوا فیها أَنْ یُطیعُوا اللّه َ أَبَدا، فَبِالنِّیّاتِ خُلِّدَ هؤُلاءِ وَهؤُلاءِ.

علّت این که اهل دوزخ همیشه در آتش خواهند بود، آن است که قصد و نیّت آن ها این بود که اگر همیشه در دنیا بودند، همواره خدا را معصیت کنند، و علّت این که اهل بهشت، همیشه در بهشت خواهند بود، آن است که قصد آن ها این بود که اگر همیشه در دنیا باشند همواره خدا را اطاعت کنند، پس نیّت ها است که موجب شده اهل بهشت در بهشت و اهل آتش در آتش جاویدان باشند.

الکافی، ج2، ص85.