خدایا! والدینم!
امام صادق علیه السلام فرمودند:
إِنَّ فُلَاناً ... قَالَ: إِنِّی کُنْتُ زَاهِداً فِی الْوَلَدِ حَتَّی وَقَفْتُ بِعَرَفَهَ فَإِذَا إِلَی جَنْبِی غُلَامٌ شَابٌّ یَدْعُو وَیَبْکِی وَیَقُولُ: یَا رَبِّ وَالِدَیَّ! وَالِدَیَّ! فَرَغَّبَنِی فِی الْوَلَدِ حِینَ سَمِعْتُ ذَلِکَ.
شخصی می گفت: من به فرزند علاقه نداشتم تا اینکه روزی در عرفه، جوانی را کنارم دیدم که می نالد و می گرید و می گوید: خدایا پدر و مادرم! خدایا پدر و مادرم! این کار او، مرا به داشتن فرزند ترغیب کرد.
الکافی، ج 6، ص3 .
