زیارت و ولایت

امام باقر علیه السلام فرمودند:

نَّما امِرَ النّاسُ انْ یَأْتُوا هذِهِ الأَحْجارَ فَیَطوفُوا بِهاثُمَّ یَأْتُونا فِیُخْبِرُونا بِوِلایَتِهِم وَ یَعرِضُوا عَلَیْنا نَصْرَهُمْ.

مردم مأمور شده‌اند که به زیارت این سنگها (خانه کعبه) آیند و برگرد آن طواف کنند، سپس نزد ما آمده، ولایت و دوستی و همبستگی خویش را با ما عرضه کنند و اعلام کنند که آماده یاری‌اند.

بحارالأنوار، ج 99، ص 374

حج، علاوه بر جنبه عبادی و معنوی، مفهوم سیاسی و اجتماعی هم دارد. محوری برای تشکّل و تجمّع و وحدت نیروهای موحّد در جهان است.
هر تجمّعی برای آنکه آثار مطلوب داشته باشد، نیازمند هدایت و رهبری است. در موسم حج، همایش عظیم و میلیونی مسلمین از اقطار عالم اگر بر محور «ولایت» باشد، به اهرم نیرومندی در مسیر اهداف بلند اسلام تبدیل می‌شود و خواصّ این کنگره آشکار می‌گردد.
ولایت امامان معصوم، همین اهرم نیروبخش است. از این جهت است که کمال و تمامیّت حج، به دیدار امام است، آن هم نه تنها دیدار، بلکه اعلام وفاداری و همبستگی و عرضه کردن نصرت و یاری.
و اگر حج، جز این باشد، به مراسمی خشک و بی‌روح تبدیل خواهد گشت و به تعبیر روایت، همان چرخیدن برگرد سنگهاست. روح حج، ولایت و رهبری صحیح و الهی است. زیارت امامان رفتن، در مقدمه یا در ادامه حج خانه خدا، همین اعلام نصرت و پیوند با «خطّ ولایت» است.