وسیله جلب محبت خدا

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

قالَ اللَّهُ: ما تَحبَّبَ الَىّ عَبدى بشى‌ءٍ أحَبَّ الَىَّ ممّا افْتَرَضْتُهُ علَیهِ، وانّهُ لَیتحبَّبُ الَىَّ بالنّافِلَةِ حتّى احِبَّهُ، فاذا أحْبَبْتُهُ کنتُ سَمْعَهُ الّذى یسمَعُ بهِ، وبَصرَهُ الّذى یبصِرُ بهِ، ولِسانَهُ الّذى ینْطِقُ بهِ ویدَهُ الّتى یبْطِشُ بها، ورِجْلَهُ الّتى یمشى بها، اذا دَعانى أجَبْتُهْ، واذا سَألَنى أعْطَیتُهُ.

خداوند فرمود: بنده من با هیچ وسیله‌اى دوست داشتنى‌تر از (انجام) واجبات، محبوب من نمى‌شود. او با مستحبات وسیله جلب محبّت مرا فراهم مى‌آورد، چندان که محبوب من مى‌شود و چون دوستش بدارم گوش شنواى او مى‌شوم و چشم بیناى او و زبان گویاى او و دست نیرومند او و پاى رهپوى او. هرگاه مرا بخواند، پاسخش دهم و هرگاه از من (چیزى) بخواهد عطایش کنم.

میزان الحکمه: 2/ 960 ؛ محاسن: 1/ 454