ثواب افطاری دادن به مومن

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

مَن فَطَّرَ مُؤمِنا فی شَهرِ رَمَضانَ کانَ لَهُ بِذلِکَ عِتقُ رَقَبَةٍ ومَغفِرَةٌ لِذُنوبِهِ فیما مَضى، فَإِن لَم یَقدِر إلاّ عَلى مَذقَةِ لَبَنٍ فَفَطَّرَ بِها صائِما أو شَربَةٍ مِن ماءٍ عَذبٍ وتَمرٍ لا یَقدِرُ عَلى أکثَرَ مِن ذلِکَ، أعطاهُ اللّهُ هذَا الثَّوابَ.

هر کس مومنى را در ماه رمضان افطارى دهد، پاداش کارش [پاداشى برابر با پاداش] آزاد کردن بنده و [نیز] آمرزش گناهان گذشته اوست. پس اگر بجز جرعه‌اى شیر یا جرعه‌اى آب گوارا و خرما به روزه دارى افطارى ندهد و بیش از این هم نتواند، خداوند همان پاداش را به او مى‌دهد.

بحار الانوار: ج ۹۶ ص ۳۱۶