دعای امام رضا علیه السلام برای شیعیان

الکافى به نقل از حسن بن جَهْم:

الکافی عن الحسن بن الجهم: قُلتُ لِأَبِی الحَسَنِ علیه السلام: لا تَنسَنی مِنَ الدُّعاءِ.
قالَ: (أ)وَتَعلَمُ أنّی أنساک؟
فَتَفَکرتُ فی نَفسی وقُلتُ: هُوَ یدعو لِشیعَتِهِ وأنَا مِن شیعَتِهِ، قُلتُ: لا، لا تَنسانی.
قالَ: وکیفَ عَلِمتَ ذلِک؟
قُلتُ: إنّی مِن شیعَتِک، وإنَّک لَتَدعو لَهُم.
فَقالَ: هَل عَلِمتَ بِشَیءٍ غَیرِ هذا؟
قُلتُ: لا.
قالَ: إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ ما لَک عِندی فَانظُر (إلى) ما لی عِندَک.

به امام رضا علیه السلام گفتم: مرا از دعا فراموش مکن.
حضرت فرمودند: «گمان مى کنى که من فراموشت مى کنم؟!».
اندکى در خودم اندیشیدم و با خود گفتم: او براى شیعیانش دعا مى کند و من نیز از شیعیانش هستم. آن گاه گفتم: نه، فراموشم نمى کنید.
حضرت فرمودند: «از کجا فهمیدى؟».
گفتم: من از شیعیان شما هستم و شما برایشان دعا مى کنىد.
حضرت فرمودند: «آیا متوجّه چیز دیگرى جز این شدى؟».
گفتم: نه.
حضرت فرمودند: «هرگاه خواستى بدانى که نزد من چه جایگاهى دارى، ببین من نزدت چه جایگاهى دارم».

الکافی: ج ۲، ص ۶۵۲