ستم به بندگان خدا؛ بدترین توشه آخرت

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:

بِئْسَ الزَّادُ إِلَی الْمَعَادِ الْعُدْوَانُ عَلَی الْعِبَادِ.

چه بد توشه ای است برای جهان آخرت دشمنی و ستم به بندگان خدا.

نهج البلاغه: حکمت 212

ایجاد رعب و وحشت بین مردم و آزار و اذیت و دشمنی با آنها از زشت ترین اعمال است و عقوبت سختی در جهان آخرت دارد. بعضی از مردم آزاری لذت می برند همسایه از دست آنها در امان نیست فامیل مورد اذیت و آزارشان قرار می گیرند رهگذران را آسیب می رسانند اینها بدترین توشه را برای آخرت خویش تهیه می کنند. قرآن مردم آزارترین افراد را در طول تاریخ قوم یهود معرفی می کند که تا موسی (علیه السلام) زنده بود او را اذیت می کردند که موسی (علیه السلام) به زبان آمد و گفت:

یَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِی وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ؛
ای قوم من چرا مرا اذیت می کنید در حالی که می دانید من رسول خدا برای شما هستم؟!(1)

بعد از موسی (علیه السلام) هم تا به امروز به اذیت و آزار همه پیروان مذاهب بالاخص مسلمانان مشغول اند و از هیچ قتل و جنایت فروگذار نیستند.

لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَهً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ؛
دشمن ترین مردم نسبت به مسلمانان را یهودیان خواهی یافت.(2)

ناگفته نماند این دشمنی در امت پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) نسبت به عترت به اوج خود رسید تا جایی که یازده امام (علیهم السلام) و مادر مظلومه آن بزگواران و فرزند دلبندش حضرت محسن (علیه السلام) به خاطر عداوت و دشمنی نابکاران به شهادت رسیدند و در زمان حیاتشان یا در حبس بودند و یا تحت نظر و از هیچ خصومت نسبت به آن گرامیان کوتاهی نکردند د رحالی که خداوند به پیامبرش امر کرده بود که به مردم ابلاغ کند که من مزد رسالت از شما نمی خواهم فقط به ذوی القربای من یعنی فرزندانم مودت و لطف داشته باشید.

قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَی؛
بگو درباره رسالت خویش از شما مزدی نمی خواهم جز آن که به نزدیکانم مودت داشته باشید.(3)

اگر سفارش بالا از جانب خداوند برعکس بود یعنی نعوذ بالله خداوند می فرمود که به نزدیکانم ظلم کنید بنی امیه و بنی عباس و به وجود آورندگان و بنیان گذاران ظلم بر محمد و آل محمد (علیهم السلام) دیگر چه کار می خواستند نسبت به اقوام پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) انجام دهند آیا آنها که مدعی اند قرآن را قبول دارند این آیه را ندیده بودند که خداوند می فرماید:

إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا؛
آنانی که خدا و رسول او را می آزارند خداوند در دنیا و آخرت آنها را لعنت می کند و برای ایشان عذابی خوار کننده مهیا ساخته است.(4)

این لعنت شامل حال چه کسانی می شود و این عذاب مهیا شده متعلق به چه کسانی است؟ بهتر است خواننده عزیز و فهیم کسانی را که مشمول لعنت و عذاب خداوند در آیه فوق می شوند شناسایی کنند و همراه خداوند آنها را لعنت کنند و برایشان عذاب خوار کننده درخواست نمایند.

پی‌نوشت‌ها:
1- سوره صف، آیه 5
2- سوره مائده، آیه 82
3- سوره شوری، آیه 23
4- سوره احزاب، آیه 57

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.