هيچ دانشمند و يا دانش اندوزى از روستايى از روستاها و يا شهرى از شهرهاى مسلمانان نمى گذرد و از خوراك آنان نمى خورد و از نوشيدنى

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

ما مِنْ عالِمٍ اَو مُتَعَلِّمٍ يَمُرُّ بِقَرْيَةٍ مِنْ قُرَى الْمُسْلِمينَ اَو بَلْدَةٍ مِنْ بِلادِ الْمُسْلِمينَ وَ لَمْ يَاْكُلْ مِنْ طَعامِهِمْ وَ لَمْ يَشْرَبْ مِنْ شَرابِهِمْ وَ دَخَلَ مِنْ جانِبٍ وَ خَرَجَ مِنْ جانِبٍ اِلاّ رَفَعَ اللّه ُ تَعالى عَذابَ قُبورِهِمْ اَرْبَعينَ يَوْما؛

هيچ دانشمند و يا دانش اندوزى از روستايى از روستاها و يا شهرى از شهرهاى مسلمانان نمى گذرد و از خوراك آنان نمى خورد و از نوشيدنى آنان نمى نوشد و از يك طرف وارد نمى شود و از طرف ديگر خارج نمى گردد، جز آنكه خداى متعال عذاب قبرهايشان را تا چهل روز بر مى دارد.

جامع الأخبار ، ص 507، ح 1405.