به خدا سوگند، بنده با تقوايى را نمى شناسم كه تقوايش او را سود دهد مگر آن كه زبانش را نگه دارد.
امام على علیه السّلام فرمودند:
وَ اللَّهِ ما أرى عَبْداً يَتَّقى تَقْوىً تَنْفَعُهُ حَتَّى يَخْزِنَ لِسانَهُ؛
به خدا سوگند، بنده با تقوايى را نمى شناسم كه تقوايش او را سود دهد مگر آن كه زبانش را نگه دارد.
نهج البلاغه، خطبه 176 .
