كسى كه همسر خود را بيازارد، نماز و اعمال نيك او مورد پذيرش الهى قرار نمى گيرد، مگر آن كه به كمك او بپردازد و رضايتش را جلب كند،
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من كان له امرئة توذيه لم يقبل الله صلاتها و لاحسنة من عملها حتى تعينه و ترضيه و ان صامت الدهر... و على الرجل مثل ذلك الوزر اذا كان لها مؤ ذيا ظالما ؛
كسى كه همسر خود را بيازارد، نماز و اعمال نيك او مورد پذيرش الهى قرار نمى گيرد، مگر آن كه به كمك او بپردازد و رضايتش را جلب كند، گرچه همشه روزه دار باشد والبته شوهر نيز داراى همين نوع از عقاب است و در صورتى كه همسر خويش را بيازارد و به او ظلم روا دارد.
وسائل الشيعه ، ج 14، ص 116
