دوستم رسول خدا (صلى الله عليه و آله) چيزى را براى فردا ذخيره نمى كرد و ابوبكر گاهى اين كار را انجام مى داد. عمر مصلحت ديد كه دف

امام علی علیه السّلام فرمودند:

كانَ خَليلى رَسُولُ اللّه صلى الله عليه و آله لا يَحْبِسُ شَيْئا لِغَدٍ وَ كانَ ابوبكر يَفْعَلُ و قَدْ رَاى عُمَرُ فى ذالِكَ أنْ دَوَّنَ الدواوين و أخَّر المال مِنْ سَنَةٍ اِلى سَنَةٍ و امّا اَنَاَ فَاَصْنَعُ كَما صَنَعَ خَليلى رسول اللّه صلى الله عليه و آله قالَ: وَ كانَ عَلىٌ يُعْطيهِمْ مِنَ الْجُمُعَةِ اِلَى الْجُمُعةِ وَ كانَ يَقولُ: هذا جُناىَ و خيارهُ فيه اذ كل جان يدهُ اِلى فيه؛

دوستم رسول خدا (صلى الله عليه و آله) چيزى را براى فردا ذخيره نمى كرد و ابوبكر گاهى اين كار را انجام مى داد. عمر مصلحت ديد كه دفتر و دستك درست كند و پرداخت اموال را از سال به سال ديگر تأخير انداخت. امّا من همان شيوه پيامبر اکرم(صلى الله عليه و آله) را عمل مى كنم. ضحّاك مى گويد: اميرالمؤمنين (عليه السلام) جمعه به جمعه اموال بيت المال را به مستحقان مى داد و مى فرمودند: اين است دست چين من و خوب هايش هم در ميان آنان است. در شرائطى كه دست هرميوه چين به سوى دهان خويش است.

وسائل الشيعه، ج 11، ص 83.