خداوند متعال به موسى بن عمران(علیه السّلام) فرمود: حقّ سپاسگزارى مرا ادا كن، حضرت موسى گفت: پرودگارا چگونه حقّ شكُر تو را انـا
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لِمُوسَى بْنِ عِمْرانَ: يا مُوسى اُشْكُرْنِى حَقَّ شُكْرى، قالَ: يا رَبِّ كَيْفَ اَشْكُرُكَ حَقَّ شُكْرِكَ وَالنِّعْمَةُ مِنْكَ، وَالشُّكْرُ عَلَيْها نِعْمَةٌ مِنْكَ؟ فَقالَ اللّهُ تَبارَكَ وَتَعالى: اِذا عَرَفْتَ ذلِكَ مِنّى فَقَدْ شَكَرْتَنى حَقَّ شُكْرى؛
خداوند متعال به موسى بن عمران(علیه السّلام) فرمود: حقّ سپاسگزارى مرا ادا كن، حضرت موسى گفت: پرودگارا چگونه حقّ شكُر تو را انـام دهم در حالي كه نعمت از تو است و شكر بر نعمت هم خود نعمتى از توست؟ خداوند فرمود: اگر همين را بدانى همين اداى واقعى شُكر من است.
[ بحارالأنوار، ج 71، ص 55 .]
