هركس بتواند مستقيم و يا با واسطه، نياز مؤمنى را برآورد و از انجام آن خوددارى نمايد، خداوند عزّوجل او را در قيامت با چشمانى كبود

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اَيُّما مـُؤْمِنٍ مَنـَعَ مُؤْمِنا شَيْئا يَحْتـاجُ إِلَيْهِ وَهُوَ يَقْدِرُ عَلَيْهِ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ مِنْ عِنْدِ غَيْرِهِ أَقامَهُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ مُسْوَدّا وَجْهُهُ مُزْرَقَّةً عَيْناهُ مَغْلُولَةً يَداهُ إِلى عُنُقِهِ، فَيُقالُ هذَا الْخائِنُ الَّذى خانَ اللّه َ وَرَسُولَهُ ثـُمَّ يـُؤْمَرُ بِهِ إِلَى النّارِ.

هركس بتواند مستقيم و يا با واسطه، نياز مؤمنى را برآورد و از انجام آن خوددارى نمايد، خداوند عزّوجل او را در قيامت با چشمانى كبود و دستهاى برگردن بسته بر پا نگهدارد و اعلام شود: اين همان خائنى است كه به خدا و پيامبر خيانت كرده است. سپس فرمان رسد كه او را به سوى آتش جهنّم برند.

بحارالانوار، ج 75، ص 174