بى گمان كارى كه به تو سپرده شده است، لقمه‌اى چرب نيست، بلكه بار امانتى برگردن تو است
امام على عليه السلام به يكى از كارگزارانشان نوشتند:
وَإِنَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَةٍ وَلكِنَّهُ فِيعُنُقِكَ أَمَانَةٌ، وَأَنْتَ مُسْتَرْعًى لِمَنْ فَوْقَكَ. لَيْسَ لَكَ أَنْ تَفْتاتَ فِي رَعِيَّةٍ، وَلاَ تُخاطِرَ إِلاَّ بِوَثِيقَةٍ؛
بى گمان كارى كه به تو سپرده شده است، لقمه‌اى چرب نيست، بلكه بار امانتى برگردن تو است كه در حفظ آن بايد در برابر ما فوق خودت پاسخگو باشى. تو را نرسد كه درباره مردم، خودسرانه تصميم بگيرى و يا بدون مجوز و پشتوانه اطمينان بخشى به كارهاى خطير اقدام كنى.
[نهج البلاغه، نامه 5]
