رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در سفرى از مركب خود پياده شدند و پنج مرتبه به سجده افتادند، چون سوار مركب شدند، يكى از يارا

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در سفرى از مركب خود پياده شدند و پنج مرتبه به سجده افتادند، چون سوار مركب شدند، يكى از يارانش عرض كرد: ما كارى از شما ديديم كه تاكنون چنان نكرده بوديد؟! فرمودند: آرى جبرئيل (عليه السلام ) نزد من آمد و مرا بشارت داد كه على (عليه السلام) اهل بهشت است. من به شكرانه اين نعمت به پيشگاه خدا سجده آوردم، چون سر برداشتم گفت فاطمه هم اهل بهشت است. من به شكرانه آن نيز سجده آوردم. چون سر برداشتم گفت: حسن و حسين دو سرور جوانان بهشتى اند. بازهم به شكرانه آن سجده كردم. چون سر برداشتم گفت هركس هم كه ايشان را دوست بدارد نيز اهل بهشت است. من به شكرانه آن سجده كردم. چون سر برداشتم، گفت هركس هم كه دوستِ دوستان ايشان باشد، اهل بهشت است و من به شكرانه آن نيز سجده كردم.

[امالى شيخ مفيد، مجلس سوم ح 2 ص 32 و 33]