«روزي» بر دو گونه است: رزقي كه جوينده صاحب خود است، و رزقي كه جوينده در پي آن است. پس آن كه دنيا را جويد مرگ او را دنبال كند تا
امام علی علیه السّلام فرمودند:
الرِّزْقُ رِزْقَانِ طَالِبٌ وَ مَطْلُوبٌ فَمَنْ طَلَبَ الدُّنْيَا طَلَبَهُ الْمَوْتُ حَتَّى يُخْرِجَهُ عَنْهَا وَ مَنْ طَلَبَ الْآخِرَةَ طَلَبَتْهُ الدُّنْيَا حَتَّى يَسْتَوْفِيَ رِزْقَهُ مِنْهَا؛
«روزي» بر دو گونه است: رزقي كه جوينده صاحب خود است، و رزقي كه جوينده در پي آن است. پس آن كه دنيا را جويد مرگ او را دنبال كند تا از دنيا بيرونش برَد، و آن كه در پي آخرت باشد دنيا او را طلب كند تا روزيش را به تمام و كمال از آن برگيرد.
نهج البلاغه، حکمت 423
