در باره من دو گروه به هلاكت رسند: دوستدار افراطي، و دروغگوي بهتان زننده. و اين كلام مانند حديث ديگري است كه فرمودند: در باره من
امام علی علیه السّلام فرمودند:
يَهْلِكُ فِيَّ رَجُلَانِ مُحِبٌّ مُفْرِطٌ وَ بَاهِتٌ مُفْتَرٍ و هذا مثل قوله عليه السلام هَلَكَ فِيَّ رَجُلَانِ مُحِبٌّ غَالٍ وَ مُبْغِضٌ قَالٍ ؛
در باره من دو گروه به هلاكت رسند: دوستدار افراطي، و دروغگوي بهتان زننده. و اين كلام مانند حديث ديگري است كه فرمودند: در باره من دو تن هلاك شوند: دوستدار از حد گذرنده، و دشمني كه بي جهت دشمني ورزد و افترا بندد.
نهج البلاغه، حکمت 461
