امام باقر علیه السلام فرمودند که خداوند متعال در تورات می فرماید:
اُشْکُرْ مَنْ اَنْعَمَ عَلَیْکَ وَ اَنْعِمْ عَلى مَنْ شَکَرَکَ ، فَاِنَّهُ لازَوالَ لِلنَّعْماءِ اِذا شُکِرَت وَ لابَقاءَ لَها اذا کفرَتْ، اَلْشُّکْرُ زِیادَةٌ فىِ النِّعَمِ وَ اَمانٌ مِنَ الْغِیَرِ؛
نسبت به کسى که به تو نیکى مى کند سپاسگزارى کن و بر کسى که سپاسگزار تو باشد، نیکى و احسان کن، همانا اگر نعمتها سپاسگزارى شود، زایل نمى گردد و اگر ناسپاسى شود، پایدار نمى ماند. سپاس و شکر ، موجب افزایش نعمتها و ایمنى از دگرگونى است.
الجواهر السنیّه ، ص 37.
