عبدالله بن جعفر گفت: یک روزى صبح بر عمویم على علیه السلام که مریض بود وارد شدم و گفتم: اى امیر مؤمنان چگونه صبح کردید؟ فرمودند:
یا بُنَىَّ کَیْفَ اَصْبَحَ مَنْ یَفْنى بِبَقائِهِ وَ یَسقُمُ بِدَوائِهِ وَ یُؤتى مِنْ مَأمَنِهِ؟
فرزندم چگونه صبح مى کند کسى که با بقائش فانى مى شود و با دارو و دوایش بیمار مى شود و از همان جا که مطمئن است ضربه مى خورد.
بحارالأنوار، ج 41، ص 164