روزى جابربن عبدالله انصارى به حضرت علّى علیه السلام عرض کرد: چگونه صبح کردید؟ حضرت فرمودند:
أصْبَـحْنا وَ بِنـا مِنْ نِـعَمِ اللّهِ رَبِّنـا ما لانُـحْصیهِ مَـعَ کَـثْرَةِ ما نُعْصیهِ، فَـلانَـدْرى مانَشْـکُرُ اَجَمـیلَ ما یَنْـشُرُ أَمْ قَـبیحَ ما یَسْتُرُ؛
در حالى که با این همه گناه نعمت هاى بی شمارى از پروردگارمان داریم و نمى دانیم کدامیک را شکر بگزاریم: خوبی هایى را که برملا مى کند، یا زشتی هایى را که مى پوشاند.
تحف العقول، ص 210
