امام علی علیه السلام فرمودند:
إنَّ اللّه تَعالى إذا أرادَ بِعَبدٍ خَیرا حالَ بَینَهُ وبَینَ ما یَکرَهُ ، ووَفَّقَهُ لِطاعَتِهِ ، وإذا أرادَ اللّه بِعَبدٍ سوءا أغراهُ بِالدُّنیا وأنساهُ الآخِرَةَ ، وبَسَطَ لَهُ أمَلَهُ ، وعاقَهُ عَمّا فیهِ صَلاحُهُ؛
خداى متعال هر گاه خیر بندهاى را بخواهد ، میان او و آنچه ناخوش مىدارد ، حائل مىشود و او را به طاعت خودش موفّق مىدارد ؛ و خدا هر گاه براى بندهاى بدى اراده کند ، او را فریفته دنیا مىگرداند و آخرت را از یادش مىبرد و آرزویش را دراز مىسازد و او را از آنچه صلاح او در آن است ، باز مىدارد.
بحار الأنوار، ج 33 ،ص 97