نقل شده است بارى قماش که ارزش زیادى داشت براى امام جواد علیه‏السلام برده مى‏شد. در بین راه دزدیده شد. حامل بار جریان را به امام نوشت و خبر داد. امام علیه ‏السلام با خط مبارکش چنین نوشتند:

إنَّ أنـْفُسَنا وَ أمـْوالَنا مِنْ مَواهِبِ اللّه‏ِ الهَنیئَةِ وَ عَواریهِ المُسْتَودَعَةِ یُمَتـِّعُ مِنها فىسُرورٍ وَ غِبـْطَةٍ یَأْخُذُ ما اُخِذَ مِنْها فى أجرٍ وَ حِسْبَةٍ
فَمَنْ غـَلَبَ جـَزَعُهُ عَلى صَبْرِهِ حـَبِطَ أجـْرُهُ و نَعـُوذُ باللّه‏ِ مِنْ ذلِکَ.

جان و مال ما از موهبتهاى گوارا و امانتهاى سپرده خداوند است. هر چه را خواهد با مسرت و خشنودى از آن بهره‏مندمان مى‏کند و هر چه را بخواهد با اجر و پاداش مى‏گیرد، کسى که بى‏تابى او بر صبرش غالب شود اجرش پایمال شده است و ما از این به خدا پناه مى‏بریم.

تحف العقول : 726 .