تسبیح امام جواد علیهالسلام در دوازدهم و سیزدهم ماه چنین بود:
سُبْحانَ مَنْ لایَعتْدَى عَلى أهْلِ مَمْلَکَتِهِ، سُبْحانَ مَنْ لایُؤاخِذُ أهْلَ الْأرْضِ بِألْوانِ الْعَذابِ، سُبْحانَ اللّهِ وَ بَحَمْدِهِ.
منزّه است خدایى که بر اهل کشور و فرمانروایى خودش تجاوز نمىکند، منزّه است خدایى که زمینیان را به عذابهاى گوناگون مواخذه نمىکند، منزّه است خداوند یکتا و حمد و ستایش مخصوص اوست.
بحارالانوار 94 : 207 .
