حدیث محبت امام حسن به حیوانات
امام حسن علیه السلام
رَاَیْتُ الْحَسَنَ بْنَ عَلىٍّ علیه السلام یَاکُلُ وَ بَیْنَ یَدَیْهِ کَلْبٌ، کُلَّما أَکَلَ لُقْمَةً طَرَحَ لِلْکَلْبِ مِثْلَها، فَقُلْتُ لَهُ: یَا بْنَرَسُولِاللّهِ أَلا أَرْجِمُ هذَا الْکَلْبَ عَنْ طَعامِکَ؟ قالَ علیه السلام : دَعْهُ اِنّى لاََسْتَحْیى مِنَاللّهِ أَنْ یَکُونَ ذُورُوحٍ یَنْظُرُ فىوَجْهى وَ أَنَا آکُلُ ثُمَّ لا أُطْعِمُهُ.
دیدم امام حسن علیه السلام غذا مىخورد و سگى مقابلش بود، هر لقمهاى که حضرت میل مى فرمود، لقمهاى نیز براى سگ مىانداخت، عرض کردم: اى فرزند پیامبر آیا این سگ را برانم ؟ فرمودند: رهایش کن. از خدا حیا دارم که طعامى بخورم و جاندارى مقابلم ایستاده باشد و نگاه کند و بـه آن غذا ندهم.
مسند امام مجتبى علیه السلام، ص 130