محمد بن قاسم هاشمى گوید:
کُنْتُ اَدْخُلُ عَلى اَبى مُحَمَّدٍ علیه السلام وَ اَعْطِشُ فَاَجِلُّهُ اَنْ اَدْعُوَ بِالْماءِ فَیَقُولُ: «یا غُلامُ اِسْقِهِ» وَ رُبَّما حَدَّثْتُ نَفْسى بِالنُّهُوضِ فَاُفَکَّرُ فى ذلِکَ فَیَقُولُ «یا غُلامُ دابَّتَهُ».
به خدمت امام عسکرى علیه السلام وارد مىشدم و گاهىکه تشنه مىشدم، به عنوان احترام، آب نمىخواستم. حضرت مىفرمودند: «اى غلام! او را آب بده». و گاهى پیش خودم مىگفتم که بر خیزم و بروم که حضرت مىفرمودند: «اى غلام! مرکبش را حاضر کن».
خرائج و جرائح 1: 445
