از اسماعیل بن الخطّاب روایت شده که گفت:
کانَ أَبْوالْحَسَنِ علیه السلام یَبْتَدِىءُ بِالثَّناءِ عَلَى إبْنِهِ عَلِىٍّ علیه السلام وَ یُطْریهِ وَ یَذْکُرُ مِنْ فَضْلِهِ وَ بِرِّهِ ما لایَذْکُرُ مِنْ غَیْرِهِ کَأَنَّهُ یُریدُ أَنْ یَدُلَّ عَلْیهِ.
امام موسى بن جعفر علیهماالسلام [هنگامى که به محضرش وارد مىشدیم] به تعریف فرزند خود على علیه السلام مىپرداختند و او را مىستودند و از فضیلت و نیکویى او چنان یاد مىکردند که درباره دیگران نمىگفتند گویا که مىخواستند [ما را ] به امامت او راهنمایى کنند.
بحارالانوار 49: 18 ح 19
