امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ما عَلَیکَ اَن تَکونَ مَذمُوماً عِندَ النّاسِ، اِذا کُنتَ عِندَاللهِ مَحمُوداً؛
تو را چه باک، از این که نزد مردم ناپسند باشی، آن گاه که پیش خداوند، پسندیده ای.
تحف العقول، ص357
شرح حدیث:
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار
این، بالاترین مرتبه سعادت انسان است، یعنی رضایت خالق از مخلوق. وقتی اجر و پاداش اعمال ما را خداوند می دهد، نه مردم؛ وقتی در قیامت، رضایت الهی کارساز است، نه پسند مردم؛ وقتی نارضایی مردم در کنار پسند و رضایت پروردگار، قابل تحمّل است، پس، چرا این ارزش را از دست بدهیم و به خاطر رضای مردم، خدا را از خودمان ناراضی کنیم؟
طاعت و بندگی، عامل رضایت خدا از بنده است.
عصیان و بی تقوایی، سبب دوری از رحمت و رضایت الهی است.
با این ملاک و معیار، معادله ها نیز تغییر می کند و کسی که با چنین عینکی به جهان، مردم و دنیا و آخرت بنگرد، نحوه عملش نیز فرق می کند و رضایت خداوند ذوالجلال را بر محبوبیّت نزد مردم ترجیح می دهد.
اگر انسان به گونه ای باشد که هم، خدا انسان را بپسندد و هم مردم، چه بهتر؛ ولی، اگر ستوده بودن نزد خدا همراه با نارضایتی بندگانِ خدا باشد، عاقبت اندیشان و خداجویان، هیچ چیز را با رضا و پسند خدا عوض نمی کنند.
خدایا! ما را چنان ساز که در راه رضای تو گام برداریم؛
ما را به عملی بگمار، که نزد تو محبوب و محمود باشیم.
منبع: حکمت های صادقی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام صادق علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1390)
تو خشنود باشی و ما رستگار
این، بالاترین مرتبه سعادت انسان است، یعنی رضایت خالق از مخلوق. وقتی اجر و پاداش اعمال ما را خداوند می دهد، نه مردم؛ وقتی در قیامت، رضایت الهی کارساز است، نه پسند مردم؛ وقتی نارضایی مردم در کنار پسند و رضایت پروردگار، قابل تحمّل است، پس، چرا این ارزش را از دست بدهیم و به خاطر رضای مردم، خدا را از خودمان ناراضی کنیم؟
طاعت و بندگی، عامل رضایت خدا از بنده است.
عصیان و بی تقوایی، سبب دوری از رحمت و رضایت الهی است.
با این ملاک و معیار، معادله ها نیز تغییر می کند و کسی که با چنین عینکی به جهان، مردم و دنیا و آخرت بنگرد، نحوه عملش نیز فرق می کند و رضایت خداوند ذوالجلال را بر محبوبیّت نزد مردم ترجیح می دهد.
اگر انسان به گونه ای باشد که هم، خدا انسان را بپسندد و هم مردم، چه بهتر؛ ولی، اگر ستوده بودن نزد خدا همراه با نارضایتی بندگانِ خدا باشد، عاقبت اندیشان و خداجویان، هیچ چیز را با رضا و پسند خدا عوض نمی کنند.
خدایا! ما را چنان ساز که در راه رضای تو گام برداریم؛
ما را به عملی بگمار، که نزد تو محبوب و محمود باشیم.
منبع: حکمت های صادقی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام صادق علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1390)
