امام رضا علیه السلام فرمودند:

کُلَّما اَحدَثَ العِبادُ مِنَ الذُّنوُبِ ما لَم یَکُونُوا یَعمَلُونَ، اَحدَثَ اللهُ لَهُم مِنَ البَلاءِ ما لَم یَکوُنوا یَعرِفُونَ؛

هرگاه بندگان، گناهان تازه ای را پدید آورند که قبلاً مرتکب نمی شدند، خداوند هم بلای تازه ای برای آنان پیش می آورد که قبلاً نمی شناختند.

وسائل الشیعه، ج 11، ص 240

این سخن، از کلمات شگفت و حکمتهای ناب حضرت رضا علیه السلام است.
گناهان نوظهور و تازه، سبب پیدایش بلاهای جدید و بی سابقه می شود.
این چیزی است که به چشم خویش می بینیم.
در گذشته، گناهان عبارت بود از قتل، سرقت، دروغ، گران فروشی، ظلم، فریب.
امروز، هم این گناهان شکلها و شیوه های جدید و مدرن پیدا کرده است، هم گناهان بی سابقه ای در جامعه ی بشری رواج یافته است. گناهانی که از طریق ماهواره و اینترنت و گوشیهای همراه و تکنیک های نو صورت می گیرد، شگفت است. در پی آن، گرفتاریها و بحرانهای جدیدی هم دامنگیر بشریت می شود.
در گذشته، اگر وبا، سرطان، قحطی و خشکسالی بود، امروز «ایدز» وجود دارد و افسردگی و پوچ گرایی و بی هویتی و بیماریهای ناشناخته و مرموز و بلاهای نو.
«دریغ بر بشر که این چنین جدا شد از خدا
اگر بشر ز رهنمود آیه ها نمی گریخت
اگر که راه خویش را از آسمان نمی برید
این چنین به خاک تیره عبث نمی نشست
و این چنین تهی از خویشتن نبود
بشر کنون به جرم دوری از خدا
چنین جریمه می دهد(1). »

پی نوشت:
1. جواد محدثی، قبله ی این قبیله، ص 64.
منبع: حکمت های رضوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام رضا علیه السّلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم (1391).